Pistolet wojskowy CZ  82  kaliber 9 mm x 18 Makarow

     Osiągnięcia przemysłu zbrojeniowego byłej Czechosłowacji są  nie do podważenia.  Pistolet CZ 75 oraz jego kolejne modyfikacje to pasmo sukcesów finansowych  i  medialnych. Broń myśliwska  i sportowa, również cieszyła się uznaniem na zachodnich rynkach broni. Czechosłowaccy politycy potrafili zadbać o interesy swojego kraju, mimo hegemoni Związku Radzieckiego. Podobnie było z bronią strzelecką  dla własnych sił zbrojnych. Czechosłowacja jako członek Układu Warszawskiego przyjęła co prawda,  narzucone przez ZSRR kalibry broni krótkiej i szturmowej, ale broń do tych nabojów skonstruowano w własnym kraju.  Zamiast wszechobecnego radzieckiego karabinka Kałasznikowa, wprowadzono własną konstrukcję,  karabinek vz. 58, w miejsce pistoletu Tokariewa (TT 33) wlasny pistolet CZ 52, a później po przezbrojeniu broni krótkiej na nabój Makarowa (9 x 18), najnowocześniejszy w całym pakcie warszawskim pistolet  CZ 82.

     W drugiej połowie lat 70-tych, w biurze konstrukcyjnym Ceskej Zbrojovki rozpoczęto prace nad nowym pistoletem służbowym  dla armii czechosłowackiej. W 1982 roku  nowa konstrukcja została zatwierdzona  i wprowadzona do uzbrojenia  pod nazwą 9 mm pistolet vz. 82. Pistolet działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego. Posiada mechanizm spustowy podwójnego działania  oraz mechanizm uderzeniowy kurkowy, z kurkiem odkrytym.  CZ82 jest bardzo ergonomiczny, jego niewielkie wymiary: długość 172 mm, wysokość 128 mm i szerokość 35, czynią tę broń wygodną w codziennym noszeniu, jednocześnie bardzo wygodny chwyt i  spora waga załadowanej broni wynosząca 920 gramów (pistolet rozładowany wazy 800 gramów), sprawia, że strzelanie jest bardziej komfortowe niż z polskiego P-83 czy rosyjskiego Makarowa. CZ82 wykonany jest całkowicie ze stali i pokryty lakierem piecowym, okładki chwytu wykonane są z czarnego tworzywa sztucznego. Pistolet posiada stałą lufę o długości 97 mm, przewód lufy ma profil poligonalny o zarysie czworokąta foremnego. Na lufę nawinięta jest sprężyna oporo powrotna. Pistolet jest dostosowany do strzelania nabojami standardowymi 9x18 Makarowa oraz specjalnie opracowanymi dla  niego  nabojami wzmocnionymi  M-82. Pociski nabojów Makarowa osiągały prędkość początkową rzędu 310-315 m/s oraz energię 293-303 J, pociski  nabojów wzmocnionych posiadały osiągi znacznie wyższe,  zbliżone do niemieckiego naboju 9 x 18 Police, prędkość wynosiła  340 m/s, a energia blisko 353 J. Pistolet  można zabezpieczyć tylko z kurkiem napiętym, podobnie jak w pistoletach CZ 75. Obustronne skrzydełka bezpiecznika umieszczone są w tylnej części szkieletu. Na zamku umieszczone są stale przyrządy celownicze wyskalowane na 25 metrów, na szczerbinie umieszczone są dwie plamki, na muszce jedna, ułatwiają one szybkie zgranie przyrządów celowniczych.  Po wystrzeleniu ostatniego naboju zamek pozostaje w tylnym położeniu, można go zwolnić w przednie  położenie, dźwignią umieszczoną  po lewej stronie szkieletu nad kabłąkiem. Obustronny przycisk blokady magazynka umieszczony jest przy kabłąku spustu, jest wygodny w obsłudze. Pistolet zasilany jest z dwurzędowych magazynków metalowych o pojemności 12 nabojów 9mm x 18. Sporych rozmiarów kabłąk spustu ułatwia strzelanie w grubych rękawicach. Kabłąk  podobnie,  jak w pistoletach Makarowa, polskim P-64 czy niemieckich Waltherach PP, PPK służy do częściowego rozkładania broni. Jest to bardzo poręczny i  oferujący dużą siłę ognia pistolet  bojowy. Pozostaje jeszcze w uzbrojeniu armii czeskiej i słowackiej  ale  sukcesywnie  wypierany przez  pistolety CZ 75 i CZ SP-01 Tactical na nabój 9 mm Para.  Pistolet CZ 82 nie jest już produkowany, komercyjne jego   wersje CZ  83 są nadal produkowane i oferowane w kalibrach   9 mm x 18 Makarow, 9 mm x 17 SR Browning, 7.65  x 17 SR Browning oraz w kalibrze  9 mm PA Rubber (amunicja do pistoletów gazowych z pociskiem gumowym). W kalibrze 9 mm, magazynki są 13-to nabojowe, w kalibrze 7.65 15-to nabojowe. Lufa w odróżnieniu od CZ 82 ma przewód klasycznie gwintowany. Pistolety tych wersji nie są pokryte lakierem piecowym ale oksydowane. Zmieniono  również profil kabłąka spustu i jest on obecnie typu „combat”.  Pod koniec lat 90-tych, w prywatnym warsztacie rusznikarskim do CZ82/83 opracowano bardzo zgrabny adapter na naboje bocznego zapłonu ..22Lr. Zestaw „Jana” posiadał w komplecie lekki zamek z aluminium, lufę wkładkową kalibru 5.6 mm mocowaną nakrętką oraz magazynek z wkładem na 10 nabojów ..22Lr. Produkowane były tez kompletne pistolety  CZ 82 „Jana” w wersji standardowej i z dłuższą lufą jak „Jana-Target”.  CZ 82 można czasami spotkać w ofercie komisowej,  wersje CZ 83 można bez problemu kupić, sprowadzają je do Polski dwie firmy warszawska Szuster oraz białostocka  Hubertus, ceny nowej broni wynoszą około 1700 złotych. Co prawda w najnowszym katalogu firmowym CZUB... CZ 83 już nie widać, być może produkcje wstrzymano. Kiedys miałem możliwość postrzelania z CZ 82 mojego kolegi.  Z braku amunicji wzmocnionej strzelaliśmy tylko amunicja standardową Makarowa, właściciel  broni twierdził, że  strzelanie ze wzmocnionej amunicji, nie jest zbyt odczuwalne. Mogę powiedzieć, że strzelanie z CZ 82 jest przyjemne, pistolet jest celny i można z niego prowadzić szybki ogień.  Pewna wadą  są ostre brzegi szczerbiny, przy szybkim przeładowaniu, można zranić palce. W pistolecie, z którego strzelałem  kilkakrotnie, właściciel te ostre krawędzie wygładził. Ponadto spora ostroga kurka czyni broń bardziej czepliwą, w sytuacji szybkiego dobycia spod wierzchniego odzienia. Nie jest to problemem, z racji tego, że jest to bron wojskowa noszona na zewnątrz. Magazynki płynnie opuszczały gniazdo, wymiana była również bardzo szybka. Mam same pozytywne odczucia jeśli chodzi o użytkowe walory tej broni. Od niedawna posiadam juz swój CZ 82, dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności kupiłem ten pistolet w stanie magazynowym. Nie sposób porównać  CZ 82 z P-83 czy Makarowem, to broń z całkiem innej bajki.

Zbyszek