|
 Naboje rewolwerowe
Naboje Norma .357Magnum S-JSP, Norma .357 Magnum S-JHP (9 mm x 33 R )
Szwedzki koncern amunicyjny Norma słynie z produkcji wysokiej jakości amunicji bojowej oraz myśliwskiej. Cechą charakterystyczną amunicji Normy, jest zachowanie ścisłej tolerancji i precyzji w jej wykonaniu. Amunicja bojowa Normy rekomendowana jest w jednostkach specjalnych wojska i policji, gdyż jest gwarantem niezawodności i jakości. Ponadto amunicja ta charakteryzuje się dużą energią kinetyczną, co ma również wpływ na moc obalającą w wypadku zastosowania odpowiedniego pocisku. Tego typu amunicja jest bardzo skuteczna w zastosowaniu policyjnym i w samoobronie przez użytkowników cywilnych.
 Naboje rewolwerowe w kalibrze .357 Magnum o przeznaczeniu specjalnym defensywnym, produkowane są z dwoma rodzajami pocisków. Pierwszy z nich to pocisk półpłaszczowy z miękkim wierzchołkiem ( S-JSP ) o masie 10.25 grama, drugi jest również półpłaszczowy, ale z wgłębieniem wierzchołkowym (S-JHP) i waży 9.6 grama. Najbardziej odpowiednim rewolwerem, wykorzystującym optymalnie walory bojowe tej amunicji, jest wyposażony w lufę 4-ro calową (102 mm). Strzelałem tą amunicją, korzystając z własnej broni, rewolweru z 3 calową lufą (76 mm). Średni pomiar prędkości podczas strzelania z amunicji S-JSP, mierzony chronografem, wyniósł 386 m/s, a średnia energia kinetyczna 763 J. Przy amunicji S-JHP średni pomiar prędkości wyniósł 394 m/s, a energia kinetyczna 745 J. Zapewne, w przypadku użycia broni z dłuższą lufą, osiągi prędkości i energii byłyby znacznie wyższe. Strzelanie, które przeprowadzilem, było mało komfortowe, rewolwer „kopał” jak zdziczały muł, a i ogień z lufy był spory. Zaliczoną sesję na strzelnicy, czułem w dłoniach do dnia następnego. Przy szybkim strzelaniu z samonapinania, z dystansu 10 metrów, ulokowałem wszystkie pociski w centrum sylwetki tarczy Ts9 tzw. „francuza”. Przy strzela niu z napiętego kurka, bez pośpiechu, z dystansu 15 metrów przestrzeliny ułożyły w kręgu o średnicy 150 mm. Odzyskałem tylko jeden pocisk, był zdeformowany a jego średnica wynosiła 17-18 mm. Świadczy to o wzorowym grzybkowaniu i szybkim oddawaniu energii w celu. Zwiększenie średnicy zgrzybkowanego pocisku do prawie dwóch kalibrów, wskazuje na to, że pocisk ten po wniknięciu w miękki cel tworzy duży kanał chwilowy, jak również czyni znaczne obrażenia wewnętrzne. Naboje Normy S-JSP i S-JHP, to bardzo dobra i skuteczna amunicja do samoobrony. Amunicja ta jest również bezpieczniejsza w użyciu w terenie zurbanizowanym, z racji ograniczonej zdolności do rykoszetowania. Z uwagi na dużą moc energetyczną, a co za tym idzie spory, odczuwalny przez strzelca odrzut i podrzut broni, poleciłbym ją osobom, dysponującym odpowiednimi warunkami fizycznymi. Przypuszczam, że używając rewolweru z lufą 4-ro lub 5-io calową, strzelanie byłoby bardziej komfortowe.
Nabój Lapua .357 Magnum Extra Cepp ( 9 mm x 33 R )
 Naboje bojowe Lapuy z pociskiem Extra Ceep przedstawiałem już pisząc o amunicji do samoobrony w kalibrze 9 mm Para. Pocisk rewolwerowy konstrukcyjnie nie różni się od pistoletowego. Jest to pocisk pełnopłaszczowy z wgłębieniem wierzchołkowym, z tym, że wgłębienie pokryte jest perferowaną blaszką, która po uderzeniu pocisku w cel, odkształca się i umożliwia wzorowe grzybkowanie. Pocisk waży 10.24 gramy, z trzy calowej lufy osiąga prędkość 374 m/s i energię 716 J. W porównaniu do nabojów Normy opisanych powyżej, strzelanie z Lapuy jest mniej odczuwalne, bardziej komfortowe. Nawet mój rewolwer z trzy calową lufą, zachował się poprawnie, nie próbując wyłamać mi nadgarstka. Jest to bardzo dobra amunicja do samoobrony i tak jak amunicja Normy ma ograniczoną zdolność do rykoszetowania. Amunicję bojową Normy stosunkowo trudno nabyć, Lapua jest bardziej dostępna. Dwie warszawskie firmy Incorsa i Cenzin sprowadzają ja w pełnym asortymencie. Dla osób, które wolałyby użytkować amunicję słabszą od Magnum, polecam naboje .38 Special lub .38 Special +P (amunicja wzmocniona), które również produkowane są z pociskami opisanymi powyżej.
Zbyszek
|
