Sig Sauer, szwajcarsko-niemiecka firma zbrojeniowa znana jest głównie z produkcji wysokiej jakości pistoletów bojowych. Zdecydowana większość zainteresowanych tematem broni palnej zna pistolety z serii 22x, czy też zbudowane na polimerowym szkielecie modele SIGpro. Cechą charakterystyczną tej broni jest to, że wszystkie dostosowane są do silnych i bardzo silnych nabojów bojowych. Tymczasem w drugiej połowie lat 70-tych w zakładach Sig Sauera opracowano i wprowadzono do produkcji seryjnej pistolet o niedużych wymiarach, zasilany nabojami o słabej i średniej mocy. Był nim P 230 na naboje 7.65 mm Browninga i 9 mm Police (9x18). Ta wersja broni produkowana była od 1977 do 1996 roku.

Pistolet działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego. Wyposażony jest w mechanizm spustowy podwójnego działania SA/DA i mechanizm uderzeniowy kurkowy z kurkiem odkrytym. Zamek wykonany jest ze stali węglowej lub w wersji SL ze stali nierdzewnej, a szkielet z metali lekkich. Lufa tradycyjnie gwintowana o długości 89 mm jest osadzona na stale w integralnym gnieździe szkieletu. Pistolet wyposażono w samoczynną blokadę iglicy i dźwignię bez strzałowego zwalniania kurka. Broń  zasilana jest  z metalowych magazynków jednorzędowych o pojemności 8-iu nabojów w kalibrze 7.65 mm i 7-iu w kalibrze 9 mm Police. Broń jest bardzo lekka, z pełnym magazynkiem waży nieznacznie powyżej 500 gramów. Pistolet opracowano z myślą o formacjach policyjnych i rynku cywilnym. O ile na rynku cywilnym pistolet przyjęto z dużym zainteresowaniem, to Policja niemiecka nie wykazała  nim większego  zainteresowania. Zakupiono  dla Policji niewielkie ilości tej broni, a kiedy w 1978 roku przyjęto do uzbrojenia Policji między innymi Sig Sauera P225 (P6) na naboje 9 mm Para,zaintertesowanie P230 zmalalo do zera. Pistolet sprzedawano więc na rynku cywilnym. Przez pewien krótki czas był w ofercie model treningowy na naboje bocznego zapłonu .22 Lr, zasilany z magazynków o pojemności 10 nabojów. W 1995 roku wycofano z oferty pistolet na naboje 7.65 Browninga, a w rok później na naboje 9 mm Police. W 1997 roku wprowadzono do oferty nowy model tej broni P232 na nabój 9 mm Browninga (9 mm x 17) i jest on produkowany do dnia dzisiejszego. Obecnie pistolet P232 oferowany jest w dwóch wersjach kalibrowych i w dwóch konfiguracjach materiałowych zamek stalowy i szkielet ze stopu metalu lekkiego lub broń całkowicie wykonana ze stali. Pistolet P232 działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego. Podobnie jak P230 wyposażony jest w mechanizm spustowy podwójnego działania SA/DA i mechanizm uderzeniowy kurkowy z kurkiem odkrytym.  Siła spustu w trybie SA wynosi 2 kG, a w trybie DA 4.5 kG. Zamek może być wykonany ze stali węglowej lub stali nierdzewnej, a szkielet w  odróżnieniu od P230, może być wykonany z metali lekkich lub stali nierdzewnej. Pistolet prezentuje kompaktowe wymiary. Jego długość wynosi 168 mm, wysokość 121 mm, a szerokość 31-33 mm w zależności od założonych okładzin chwytu. Wersja ze szkieletem z metalu lekkiego i pustym magazynkiem waży 530 gramów, a wersja ze stali nierdzewnej 670 gramów.  Na zamku umieszczone są stale przyrządy celownicze z naniesionymi plamkami w celu ułatwienia celowania. Szczerbinę można przesuwać w poziomie. Długość linii celowniczej wynosi 121 mm. Po lewej stronie szkieletu umieszczone są, w jego przedniej części dźwignia rygla demontażowego, a w tylnej dźwignia bez strzałowego zwalniania kurka. Pistolet wyposażony jest w samoczynna blokadę iglicy i wskaźnik obecności naboju w komorze, jest nim pazur wyciągu, który posiada naniesiony czerwony znacznik widoczny w wypadku broni załadowanej. Gwintowana lufa  o długości 92 mm ma 6 bruzd prawoskrętnych o skoku 250 mm. Lufa jest osadzona na stałe w  integralnym gnieździe szkieletu i zakołkowana. Na lufę nałożona jest sprężyna oporo powrotna. Broń zasilana jest z metalowych magazynków jednorzędowych o pojemności 8-iu nabojów w kalibrze 7.65 mm Browninga (.32 ACP) i 7-iu w kalibrze 9 mm Browninga (.380 ACP). Pistolet wyposażony jest w zatrzask magazynka umieszczony w dolnej tylnej części chwytu, podobnie jak w polskim pistolecie P64 czy rosyjskim Makarowie. Spowalnia to co prawda wymianę magazynka, ale Sig Sauer 232 przeznaczony jest w zasadzie jako broń do samoobrony a nie długotrwałej walki, więc trudno uznać to za wadę. Pistolet jest bardzo wygodny w obsłudze, nie czepliwy przez co łatwo go dobyć spod wierzchniej odzieży. Jest wystarczająco celny na dystansie strzelania obronnego. Nabój 9 mm x 17 Browninga (.380 ACP)mimo że słabszy od 9 mm naboju Makarowa posiada wystarczającą energię do zastosowań samoobronnych. Wersji  pistoletu na  nabój 7.65 mm nie polecam z uwagi na słabsze  możliwości energetyczne naboju. Pistolet P232 można polecić kobietom, które mają trudności w opanowaniu broni strzelającej silniejszą amunicją, lub mężczyznom preferującym broń lżejszą i mniejszą, a kaliber broni nie ma  dla nich zasadniczego znaczenia. Chcę w tym miejscu wspomnieć, że Sig Sauer produkuje również niewiele większy i cięższy pistolet od P232, ale zasilany mocną amunicja 9 mm Para, jest nim P239 i pomimo wszystko ten pistolet bym polecił zainteresowanym  zakupem  niewielkiej broni  marki Sig Sauer do ochrony osobistej. Pistolety P 232/ 232SL sprowadza do Polski warszawska firma K. Szustera. Ceny należą do umiarkowanych.

Zbyszek