Pistolet bojowy SP 2009/2022, pierwszy "polimer" Sig Sauera

Współpraca pomiędzy szwajcarskim koncernem zbrojeniowym SIG, a niemiecką fabryką broni Sauer trwa już od ponad 30-tu lat. Już blisko 34 lat minęło od wprowadzenia do oferty pistoletu bojowego Sig Sauer 220. Część broni opracowywana jest w zakładach SIG-a, część u Sauera, ale cała produkcja broni krótkiej sygnowana logiem Sig Sauer realizowana jest w niemieckich zakładach Sauera w Eckernforde lub w zamorskich zakładach koncernu w USA. Pistolety bojowe z serii 22X, znane są wszystkim zainteresowanym bronią palną. Cieszą się one uznaniem i dobrą opinią zarówno wśród użytkowników mundurowych jak i cywilnych. Sig Sauer był jednym z trzech europejskich potentatów zbrojeniowych, obok Beretty i Ceskiej Zbrojovki, który bardzo długo zwlekał z wprowadzeniem tworzyw sztucznych do produkcji broni krótkiej. Popularność i znaczący popyt na broń z polimerowym szkieletem, zmusił konstruktorów firmy do opracowania nowej linii broni z polimerem w pakiecie. Nie bez znaczenia dla kierownictwa firmy, był również olbrzymi sukces rynkowy, odniesiony przez największego konkurenta Sig Sauera w sektorze broni bojowej, renomowaną i coraz mocniejszą na rynku światowym firmę Heckler&Koch. Nie dość, że H&K wszedł szeroką bramą do uzbrojenia niemieckich sił zbrojnych w broń krótką, to z powodzeniem rozpoczął szturm w celu zaspokojenia potrzeb formacji policyjnych i to nie tylko niemieckich.

Będący w uzbrojeniu policji niemieckiej od połowy lat 70-tycb Sig Sauer P225  (P6), po latach intensywnej eksploatacji zużył się już moralnie i technicznie (niemieccy policjanci strzelają treningowo zdecydowanie częściej niż polscy, naszym policjantom wystarczy wymienić broń raz na 100 lat i będzie ok).W miejsce wycofywanych pistoletów Sig Sauera, sukcesywnie zaczęto wprowadzać pistolety H&K, najpierw USP Compact (P10),  później P2000, a obecnie najnowszy pistolet P30. Pod koniec lat 90-tych było już za późno, aby zmienić  bieg historii, ale można było jeszcze zaspokoić potrzeby innych klientów. Pod koniec 1998 roku, oficjalnie zaprezentowano nowy pistolet Sig Sauera z tworzywowym szkieletem, był nim sig pro. Jako pierwszy z  serii nowej broni do oferty handlowej wszedł  SP2340 na nabój .40S&W (10.2 x22), w rok później SP 2009 na nabój 9 mm Parabellum (9x19). Pomimo, że jako pierwszy w ofercie pojawił się model na nabój .40 S&W, to może za wyjątkiem Stanów Zjednoczonych, większą popularnością cieszył się pistolet w kalibrze 9 mm Para. SIG SP2009 posiada zamek wykonany ze stali i szkielet z tworzywa sztucznego wzmocnionego wstawkami stalowymi. Pistolet działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy, ryglowany przez jej przekoszenie w płaszczyźnie pionowej nasadą komory nabojowej w powiększonym oknie wyrzutowym łusek (taką właśnie metodę ryglowania, SIG po raz pierwszy w historii, wprowadził blisko 35 lat temu, w swoim najnowszym wówczas pistolecie P75, znanym bardziej pod nazwą Sig Sauer 220).Standardowo SP 2009, wyposażony jest w mechanizm spustowy podwójnego działania SA/DA (siła spustu SA-2.3 kG, DA-5.5 kG) oraz mechanizm uderzeniowy kurkowy z kurkiem zewnętrznym., mechanizm ten podobnie jak w pistolecie Tokariewa (TT w.33) może być demontowany podczas rozkładania broni do czyszczenia. Na życzenie klienta w miejsce mechanizmu spustowego SA/DA może być zamontowany mechanizm DAO. Po wystrzeleniu wszystkich nabojów z magazynka , zamek blokuje się w tylnym położeniu na zaczepie zamkowym. Lufa gwintowana o długości 98 mm, ma 6 bruzd prawoskrętnych o skoku 250 mm. Na zamku umieszczone są stałe przyrządy celownicze ustawione na 25 metrów. Szczerbina i muszka mają naniesione charakterystyczna dla Sig Sauera  jasne plamki celem ułatwienia zgrywania przyrządów. Poza samoczynną blokadą iglicy, pistolet  nie posiada  żadnych innych zabezpieczeń manualnych, nie jest również wyposażony we wskaźnik obecności naboju w komorze nabojowej. Z założenia, pistolet dostosowany jest do noszenia z nabojem w komorze, być może dlatego wskaźnika nie montowano. Po lewej stronie szkieletu umieszczona są: wydłużona dźwignie zaczepu zamkowego, jest ona również ryglem demontażowym oraz dźwignia bez strzałowego zwalniania kurka, która charakteryzuje się wysoką kulturą pracy, podobnie jak w pistoletach z serii 22X. Przycisk blokady magazynka umieszczony jest w obrębie kabłąka w miejscu połączenia z chwytem. Chwyt jest największą innowacją techniczną w tym pistolecie, otóż jego  część stanowią nasuwane jednoczęściowe okładziny, mocowane na szkielecie na wcisk. Do wyboru są okładziny w kilku kolorach i z różną fakturą powierzchni. Z przodu szkieletu wyprofilowana jest szyna montażowa, ale niestety, nie zgodna ze standardem, co trudno uznać za zaletę, gdyż wymusza na użytkowniku stosowanie  wyłącznie osprzętu fabrycznego. Laserowy moduł celowniczy, specjalnie opracowany do tego pistoletu produkuje amerykańska firma Laser Devices Inc. Pistolet zasilany jest z metalowych magazynków dwurzędowych o pojemności 15-tu nabojów, a w kalibrze .40S&W 12-tu nabojów. Magazynki dostarcza włoska firma MeggGar, mają one dziwny obrys, odbiegający od standardu, są stosunkowo krótkie i rozszerzające  się ku dołowi, ale funkcjonują prawidłowo. Pistolet prezentuje zwartą sylwetkę, jego długość wynosi 187 mm, wysokość 144 mm, a szerokość 35 mm. Pistolet  SP 2009 rozładowany waży 876 gramów, z pełnym magazynkiem 1056 gramów. Pistolet prezentuje bardzo dobrą celność, automatyka broni działa bez zakłóceń. Kiedyś testowaliśmy pistolet kolegi, używając przeróżnej amunicji łącznie z polskim Meskiem, nie mieliśmy żadnych problemów, strzelaliśmy bez zacięć i z dobrym efektem. Jedynie (w mojej subiektywnej ocenie oczywiście), zastrzeżenia można odnieść do kultury pracy mechanizmu spustowego, miałem wrażenie, że pracuje on znacznie gorzej niż w modelach z serii 22X oraz do profilu  chwytu broni, ktory nie jest zbyt wygodny. Pistolety SP 2009/2340 sprzedawano  głównie na cywilnym rynku broni oraz dla formacji policyjnych w USA. Na początku tego wieku przeprowadzono modyfikację tej broni. Zabiegi te były podyktowane  intratnym zamówieniem złożonym przez rząd Francji,  celem przezbrojenia  policji i żandarmerii. Nowy pistolet w odróżnieniu od SP 2009, wyposażono w standardową szynę Picantinny, zwiększono ofertę kalibrową o nabój .357 SIG (9 mmx22) oraz wprowadzono model kompaktowy. Nowe pistolety otrzymały oznaczenie SP 2022 i SPC 2022. SP 2022 produkowany jest w kalibrze 9 mm Parabellum, .357 SIG i .40S&W, a pistolet SPC tylko w kalibrze 9 mm Parabellum. Pistolety posiadają magazynki o pojemności 15-tu nabojów w kalibrze 9 mm Parabellum oraz 12-tu w kalibrze .357 SIG i .40S&W. Pistolet standardowy SP2022 zachował wymiary i pozostałe walory techniczne poprzednika, jedynie nowa wersja kompaktowa charakteryzuje się nieco mniejszymi wymiarami ogólnymi. SPC 2022 ma 180 mm długości, 135 mm wysokości i 35 mm szerokości. Rozładowany wazy 790 gramów,  z pełnym magazynkiem  970 gramów. W 2003 roku pistolety SP2022 i SPC 2022 w kalibrze 9 mm Parabellum przyjęto na uzbrojenie francuskiej policji, żandarmerii i rządowych służb specjalnych w miejsce wycofywanej Beretty 96. W ofercie eksportowej dla formacji rządowych jest rownież model SP2022 SD, pistolet wyposażony w dłuższą 112 mm lufę i dołączany tłumik dzwięku szwajcarskiej firmy Burgger&Thomet. Pistolety z linii sigpro przyjęto ciepło na rynku, ale nadal większym popytem cieszą się modele starsze z serii 22X,  pomimo, że są zdecydowanie droższe. Pistolety SP 2022/SPC 2022, można bez zastrzeżeń używać do ochrony osobistej, codzienne noszenie nie jest zbyt uciążliwe. Model SP2022, można też z powodzeniem używać w strzelectwie sportowym, szczególnie w konkurencjach dynamicznych, chociaż muszę przyznać, że na żadnych krajowych zawodach jeszcze go w dłoniach strzelców nie widziałem. Do Polski broń Sig Sauera sprowadza warszawska firma Szuster. Ceny  pistoletów SP2020 do niskich nie należą, ale są  znacznie niższe od cen starszych „metalowych” braci.

Zbyszek