Nowy pistolet dla polskiego żolnierza

Niemiecka zbrojownia Carl Walther Gmbh to firma z tradycjami i osiągnięciami konstrukcyjnymi, które na stałe weszły do kanonu historii uzbrojenia. Wystarczy tu wspomnieć o pistoletach policyjnych PP i PPK, pistolecie wojskowym P 38 oraz późniejszych powojennych pistoletach sportowych OSP i GSP.  Polska fabryka broni „Łucznik” to również firma z tradycją, choć nieco krótszą niż Walthera, ale tez z istotnym dorobkiem. Warto tu wspomnieć o pistolecie wojskowym VIS  i  Karabinie wojskowym wzór 29, które to do dnia dzisiejszego cieszą się nie przemijającym uznaniem i  są poszukiwane przez kolekcjonerów na całym świecie („Radom” to symbol, tak twierdzą moi rozmówcy z zagranicznych portali dyskusyjnych).  Obie te zbrojownie połączyła na początku wieku, wspólna kooperacja produkcyjna, związana z wprowadzeniem do uzbrojenia polskiej Policji i Straży Granicznej nowej krótkiej broni służbowej, pistoletu Walther P 99. W „Łuczniku” produkowana jest wersja AS (z antystresowym systemem spustowym) Broń ta jak już wspomniałem przeznaczona jest dla formacji Policji i Straży Granicznej, jednak nadal największym  odbiorcą broni strzeleckiej z Radomia jest Wojsko Polskie. Kiedyś,  kilkanaście lat temu „Łucznik” produkował dla wojska oprócz karabinów szturmowych, pistoletów maszynowych również broń krótką, pistolety P 83 na rosyjski nabój 9 mm x 18. W latach 90-tych opracowano  nowoczesny pistolet MAG 95 na nabój 9 mm x 19 Parabellum. Strzelałem z niego wielokrotnie jak również z jego późniejszej zmodernizowanej wersji MAG-a 98. Mam bardzo dobre zdanie o tej broni. Myślałem, że MAG wejdzie  do uzbrojenia WP jako nowy przepisowy pistolet służbowy, a wersja kompaktowa do uzbrojenia Policji. Stało się inaczej, MAG niestety przepadł w podchodach, a do uzbrojenia WP przyjęto  największą porażkę polskiej zbrojeniówki, „cudo znad Wisły” czyli WIST-a 94, z którego miałem również zaszczyt strzelać i doznać „satysfakcji” jego awaryjnej pracy.

MAG-a nie przyjęto na uzbrojenie Wojska, a Policja też nim zainteresowania nie wykazała. Niewielkie partie  tej broni wprowadzono na uzbrojenie Służby Więziennej i ABW-u. Tak więc był krótki okres, że w naszej najstarszej wytworni broni strzeleckiej nie produkowano żadnego pistoletu, no może poza krótkimi seriami pistoletu VIS dla kolekcjonerów. Kontrakt z Waltherem stworzył  radomskiej Fabryce Broni nowe perspektywy na przyszłość. Oprócz uzbrajania Policji i innych agend rządowych, jest szansa na powrót FB do uzbrajania WP w nowoczesną broń krótką. Nasze jednostki specjalne (GROM, 1 PSK, MJDS FORMOZA) wyposażone są co prawda w nowoczesne pistolety  zagraniczne, H&K USP, Glock 17, Sig Sauer, ale cała reszta polskich żołnierzy czeka na wymianę „cuda” na pistolet godny zaufania. Z tą myślą właśnie opracowano  w  Radomiu  zaawansowaną wersję pistoletu Walther P99, bo trudno te wszystkie zmiany podłączyć pod modyfikację. Pistolet, który z założenia przeznaczony jest dla wojska otrzymał nazwę P 99 RAD i strzela amunicją 9 mm x 19 Parabellum. Zamek wykonany jest ze stali, a szkielet ze zbrojonego polimeru z nową fakturą powierzchni chwytu, o lepszej przyczepności. Podobnie jak w P 99, chwyt posiada wymienne panele grzbietowe, umożliwiające użytkownikowi dopracowanie chwytu do własnych potrzeb. Pistolet działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. Ryglowany jest przez  jej przekoszenie nasadą komory nabojowej w oknie wyrzutowym łusek. Standardowo wyposażony jest mechanizm spustowy DAO (Double Action Only)  ze stałym oporem spustu 3.8 kG  na drodze 14 mm.  Na życzenie może być montowany glockopodobny mechanizm QA (Quick Action), który moim zdaniem  powinien być montowany w miejsce AeS-ów w pistoletach produkowanych dla Policji. Mechanizm uderzeniowy jest typu bijnikowego.  Lufa o długości 102 mm ma wnętrze chromowane, ułatwiające czyszczenie po strzelaniu i większą odporność na zużycie. Na zamku umieszczone są stałe przyrządy celownicze ustawione na 25 metrów. Długość linii celowniczej wynosi 159 mm. W celu ułatwienia strzelania podczas złej widoczności, na muszce i szczerbinie naniesione są kontrastowe plamki wypełnione pigmentem fosforyzacyjnym, na życzenie mogą być też montowane wypełnione trytem. W celu wygodniejszego operowania podczas przeładowania broni zamek posiada szerokie wyżłobienia w tylnej i przedniej jego części. Szkielet w odróżnieniu od standardowej waltherowskiej  szyny montażowej posiada szynę Picantinny, zgodnie ze standardem  NATO.  Kabłąk spustu jest większy i  posiada bardziej kanciasty kształt, ułatwiający strzelanie w rękawicach. Skrzydełka dźwigni blokady magazynka mają wydłużone ramiona. Dźwignia zaczepu zamka zamontowana jest obustronnie. Te inowację czynią z RAD-a pistolet uniwersalny wygodny zarówno dla strzelców prawo jak i lewo ręcznych. Standardowo pistolet zasilany jest z metalowych magazynków dwurzędowych o pojemności 15-tu nabojów, opcyjnie o pojemności 18-tu nabojów. Magazynki mają podajniki w pomarańczowym kolorze, ułatwia to szybką kontrolę stanu rozładowania. Nowy pistolet z Radomia ma bardziej obły kształt.  Łatwo można go rozłożyć do czyszczenia, nie posiada drobnych części, które można zgubić w warunkach polowych. Nie strzelałem z tej broni, ale osoby które miały tą możliwość, wyrażają się bardzo pozytywnie o jego ergonomii, celności i niezawodności. Mamy więc w ofercie  polskiej fabryki nowy, dobry pistolet dla polskiego żołnierza, teraz wypada czekać na sprzyjające uwarunkowania i właściwe decyzje decydentów. Polskie zaangażowanie w misjach stabilizacyjnych poza krajem wymaga aby naszych żołnierzy wyposażyć w sprzęt najwyżej jakości, broń krotka do tego sprzętu też należy, a o obecnym pistolecie służbowym WP trudno z satysfakcją mówić, najwyższy czas na zmianę.

Zbyszek