Walther P5, do samoobrony i na strzelnicę

Niemiecka firma zbrojeniowa Carl Walther z tradycją w produkcji broni sięgającą XIX wieku  może poszczycić się kilkoma wzorami broni, które na zawsze weszły do kanonu historii uzbrojenia. Takimi są na pewno pistolety policyjne PP, PPK oraz pistolet wojskowy P38. Skonstruowanie tej broni oraz wprowadzenie do uzbrojenia policji i wojska, umożliwiło firmie podjęcie skutecznej rywalizacji  na rynku broni służbowej na  okres wielu lat. Pistolety PP i PPK, które skonstruowano na przełomie lat 20-tych i 30-tych ubiegłego wieku były na uzbrojeniu niemieckiej policji aż do późnych lat 70-tych. Kiedyś nabój 7.65 mm i 9 mm Browninga uważano za wystarczający w zastosowaniu policyjnym, ale fala lewackiego terroru, która w latach 70-tych ogarnęła zachodnią Europę, a w szczególności Niemcy Zachodnie zweryfikowała te poglądy. Policja zachodnioniemiecka, zresztą nie tylko ona, domagała się  nowej broni bardziej ofensywnej, zasilanej mocniejszą amunicją. Dlatego też, na przełomie lat 70-tych, w zakładach Walthera opracowano nowy pistolet policyjny, PP Super do nowego naboju 9mm x18 Police, który tak naprawdę był reanimowanym i lekko zmodyfikowanym przedwojennym nabojem 9mm x18 Ultra. Nowy pistolet i nowy nabój nie zyskał jednak zbytniego zainteresowania Policji, tylko w niewielkich ilościach przyjęły go na uzbrojenie niektóre wydziały Policji  poszczególnych Landów RFN. W tym samym czasie, ogłoszono konkurs na nowy pistolet służbowy Policji, ale tym razem miał to być pistolet na mocne naboje 9 mm Para. W szranki stanęły firmy SIG Sauer, Heckler&Koch oraz Walther.  Już wówczas, w zakładach Waltera produkowano zmodyfikowane wersje pistoletu P38/P1, pistolety P38k oraz P4 i to one były ideą przewodnią do skonstruowania nowego pistoletu.

Prace  nad nową bronią rozpoczęto w 1975 roku, a w 1978 nowy pistolet Walthera wdrożono do produkcji seryjnej. Pistolet P5, bo takie oznaczenie otrzymał,  pomimo, że jest pochodnym od P38/P1, nie przypomina zbytnio protoplasty. Zachowano co prawda zasadę działania broni, ale jednocześnie wprowadzono wiele zmian konstrukcyjnych, które stworzyły nowoczesny, o nowej linii pistolet służbowy. Walther P5 to pistolet samopowtarzalny kalibru 9 mm Parabellum, jego długość wynosi 180 mm, wysokość  129 mm, a szerokość 32 mm. Rozładowany waży 795 gramów, z pełnym magazynkiem 885 gramów. Zamek  i lufa wykonane są ze stali, szkielet z metalu lekkiego, a okładziny chwytu z tworzywa sztucznego. Pistolet działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy, ryglowany jest niesymetrycznym ryglem wahliwym, obracającym się w płaszczyźnie pionowej. Pistolet wyposażony jest w mechanizm spustowy podwójnego działania (SA/DA) oraz mechanizm uderzeniowy kurkowy z kurkiem zewnętrznym. Tradycyjnie gwintowana lufa ma 6 bruzd prawoskrętnych o skoku 254 mm, jej długość wynosi 90 mm. Pocisk z przepisowego naboju służbowego osiąga  z niej prędkość w granicach 350 m/s i energię rzędu 490-500J. P5 nie posiada jakiegokolwiek bezpiecznika zewnętrznego. Przed strzałem przypadkowym chroni go samoczynna blokada iglicy, wgłębienie na wewnętrznej uderzającej powierzchni kurka oraz ząb zabezpieczający kurka. Strzałowi przedwczesnemu zapobiega występ na szynie spustowej, który odblokowuje się dopiero po pełnym zaryglowaniu zamka. Jest to więc pistolet w pełni bezpieczny, umożliwiający noszenie go z nabojem wprowadzonym do komory.  Po wystrzeleniu wszystkich nabojów z magazynka, zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu na zaczepie zamkowym. Na zamku umieszczone są stała muszka i regulowana szczerbinka, długość linii celowniczej wynosi 134 mm. Okno wyrzutowe łusek, w odróżnieniu od stosowanego standardu, umieszczone jest z lewej strony. Na szkielecie po jego lewej stronie umieszczone są : dźwignia demontażowa, usytuowana nad przednia częścią kabłąka, uniwersalna dźwignia sterująca, umiejscowiona w zasięgu kciuka, spełniająca dwie role, dźwigni bezstrzałowego zwalniania kurka oraz dźwigni zaczepu zamka. W sytuacji kiedy zamek pozostaje w tylnym położeniu, naciśnięcie na dźwignię powoduje zwolnienie go w przednie położenie, powtórne naciśnięcie powoduje bezstrzałowe zwolnienie kurka, jeśli zamek jest w przednim położeniu, a kurek napięty, naciśnięcie dźwigni zwalnia go w przednie położenie. W tylnej dolnej części chwytu umiejscowiona jest dźwignia zatrzasku magazynka. Pistolet zasilany jest z metalowych magazynków jednorzędowych o pojemności 8-iu nabojów 9 mm Para. Miałem ten  pistolet w dłoni, ale nie było okazji z niego postrzelać. Właściciel, kolega z Niemiec,  kiedyś taką broń użytkował służbowo, a teraz posiada taki egzemplarz w celu sportowym (jest aktywnym strzelcem związku strzelców wojskowych i policyjnych BDMP).  Według jego opinii broń jest celna i wygodna w obsłudze. Muszę przyznać, że wygodnie układa się w dłoni, znacznie lepiej niż P38/P1, jest składna i szybko wchodzi w cel. Jest to wygodna broń i z powodzeniem można jej używać do samoobrony, jak również do strzelania dynamicznego w konkurencjach policyjnych, w których pojemność magazynka nie ma istotnego znaczenia. Pistolet Walther P5 został przyjęty wspólnie z Sig Sauerem  P225 (P6) i H&K P7 M8 (P7) do uzbrojenia Policji Federalnej, bowiem ogłoszony konkurs na nowy pistolet służbowy nie został rozstrzygnięty jednoznacznie. Wszystkie zgłoszone pistolety przeszły testy kwalifikacyjne bez zastrzeżeń, tak więc do uzbrojenia  Policji Federalnej przyjęto wszystkie zgłoszone jednostki broni. Walther P 5 został również przyjęty  do uzbrojenia Policji Królestwa Holandii. W 1987 opracowano zmniejszoną nieco wersję P5. P5 Compact jest krótszy i lżejszy,  mierzy 170 mm,  rozładowany waży 735 gramów. Krótsza lufa ma 79 mm długości. W Compacie zmieniono również umiejscowienie dźwigni zatrzasku magazynka, przeniesiono go w miejsce połączenia kabłąka z chwytem. Ponadto, wprowadzono oprócz standardowych okładzin chwytu z tworzywa sztucznego,  drewniane w różnych formach wykończenia. Pistolety P5 Compact oksydowano lub fosforowano, zgodnie z życzeniem odbiorcy. Wersje fosforowane P5 Compact przyjęto na uzbrojenie kilku formacji policyjnych w Wielkiej Brytanii. Oprócz Compacta produkowano wersję Lang z lufą o długości 135 mm i wadze 875 gramów. W 1991 roku do oferty wszedł P 5 (P1 A1) z przetykowym bezpiecznikiem zewnętrznym, ale nie zyskał on zbytniej popularności.  Pojawienie się Walthera P99, zakończyło karierę P5, ale jeszcze przez jakiś czas był on w ofercie, już nie produkowany co prawda, a składany z części z zasobów fabryki. Walthery P5 w obu wersjach można zakupić w ofertach komisowych, ceny należą do umiarkowanych.

Zbyszek