Weihrauch HW 37, broń do samoobrony 

Niemiecka zbrojownia Hermann Weihrauch Sportwaffenfabrik jest firmą rodzinną z długą tradycją w produkcji broni palnej. Firmę założył w 1899 roku w miejscowości Zella-Mehlis mistrz rusznikarski Hermann Weihrauch, który wraz z synami rozpoczął wówczas wytwarzanie sztucerów myśliwskich i części do broni wojskowej. W okresie II wojny światowej fabryka produkowała broń i inne wyposażenie dla potrzeb armii niemieckiej, między innymi rowery.  Po zakończeniu wojny w 1945 roku fabrykę zamknięto, ponownie odrodziła się w 1948 roku w Mellrichstadt w Bawarii, ale do produkcji broni powróciła dopiero w 1950 roku. Początkowo  wytwarzano wyłącznie broń pneumatyczną, a od 1960 również palną. Rozpoczęto  wówczas produkcję rewolwerów użytkowych (sportowych i bojowych) pod handlową nazwą Arminius i powrócono do produkcji sztucerów myśliwskich oraz karabinów sportowych. W połowie lat 70-tych rozpoczęto produkcję palnej broni gazowej,  będącej zaawansowaną modyfikacją wytwarzanych w firmie rewolwerów bojowych i sportowych. Firma pozostaje nadal w rękach rodziny Weihrauch i obecnie ma dwie niezależne od siebie linie produkcyjne, broni dozwolonej do swobodnego obrotu (broń pneumatyczna, palna gazowa i palna małokalibrowa na naboje Floberta) i broni objętej reglamentacją pozwolenia (sztucery myśliwskie, karabiny sportowe, rewolwery bojowe i sportowe). Pośród broni gazowej sporą popularnością cieszy się rewolwer HW 37 w kalibrze 9 mm R (9 x 17 R, .380 R).

Jest to mały rewolwer obronny wzorowany na rewolwerze M36 Chief Special znanej firmy Smith&Wesson. Jego długość wynosi 160 mm, wysokość 107 mm (z fabrycznymi okładzinami chwytu), rozładowany waży 517 gramów. Zbudowany jest na szkielecie zamkniętym, z bębenkiem wychylanym w lewą stronę oraz centralnym rozładownikiem gwiazdkowym.  Lufa, bębenek nabojowy, rozladownik i inne drobne części wykonane są ze stali, szkielet i osłona lufy ze stopu metalu, a okładziny chwytu z utwardzonej gumy lub tworzywa sztucznego. Zewnętrznie rewolwer pokrywany jest czarną powłoką malowaną i utwardzaną piecowo lub niklowaną. HW 37 wyposażony jest w mechanizm spustowy podwójnego działania (SA/DA) oraz mechanizm uderzeniowy kurkowy z kurkiem zewnętrznym, iglica umieszczona jest w gnieździe szkieletu. Lufa stalowa o długości 45 mm posiada zamontowaną wewnątrz wzdłużną przegrodę uniemożliwiającą wystrzelenie naboju z pociskiem bojowym. W pierwszych latach produkcji zamiast przegrody wtapiano jedynie dwu-trzy mm płetwę, ale udane próby przerabiania na amunicję bojową rewolwerów Weihrauch’a szczególnie modeli 1 GR i 10 GR wymusiły zastosowanie istotnych  zmian konstrukcyjnych, aby tym przeróbkom zapobiec. Przy wylocie lufy umieszczony jest wewnętrzny gwint służący do wkręcenia nasadki do odstrzeliwania rac sygnałowych. Bębenek nabojowy wykonany ze stali posiada 5 komór nabojowych  i umieszczony centralnie rozładownik gwiazdkowy. Komory nabojowe przy wylocie posiadają zmniejszoną średnicę, uniemożliwiającą włożenie naboju bojowego. Aby załadować lub rozładować rewolwer należy wychylić bębenek (w lewą stronę), do tego celu służy dźwignia umieszczona po lewej stronie szkieletu w zasięgu kciuka. Do rozładowania służy prętowy trzpień rozladownika umieszczony centralnie w bębenku. Istotną cechą rewolwerów bojowych (sportowych) Weihrauch’a   jest przestrzeganie w cyklu produkcji bardzo ścisłych tolerancji jeśli chodzi o współpracujące mechanizmy, dotyczy to również bębenków nabojowych, które są spasowane ze szkieletem wręcz idealnie.  Te cechy jakościowe stosowane są również w broni gazowej, które mają wpływ na  jej trwałość i walory użytkowe. Rewolwer HW 37 jest bardzo wygodny w obsłudze i nieuciążliwy w codziennym noszeniu, a poza tym dysponuje całkiem poważną mocą „ognia”. Krótka, przelotowa lufa i 5 silnych nabojów, przykładowo Wadie PV Supra (wzmocnione naboje pieprzowe) czynią z tego rewolweru w miarę skuteczną broń do samoobrony. W rewolwerze energia wyrzucanego środka drażniącego jest bardzo duża, w odróżnieniu od pistoletu, w którym część ładunku miotającego wykorzystywana jest też do uruchomienia automatyki broni. Rewolwer jest nieczuły na moc nabojów i odstrzeli każde, o ile są sprawne. Do HW 37 można bez problemu stosować ergonomiczne bojowe okładziny chwytu, które przeznaczone są  do małogabarytowych rewolwerów S&W. Rewolwer HW37 produkowany jest w dwóch wersjach, opisanej wyżej gazowej oraz alarmowej. Wersja alarmowa HW37 S przeznaczona jest wyłącznie do strzelania nabojami hukowymi knallpatrone 9 mm R. W ramach współpracy z firmą amunicyjną Diefke Wadie, Weihrauch opracował dla niej rewolwer Wadie1, modyfikację HW37 do nabojów pistoletowych  9 mm P.A. (9 x 22 Pistol Automatic). Rewolwer HW37 jest bronią stosunkowo tanią, w Niemczech koszt zakupu oscyluje w granicach 125 Euro, w Czechach ceny kształtują się podobnie. W Polsce HW 37 jest mniej znany, nasi importerzy najczęściej oferowali modele HW 10 GR i podobne do HW37, ale znacznie droższe rewolwery HW 88 wykonane z wysokiej jakości wytrzymałego stopu aluminium. Broń Weihrauch'a, między innymi rewolwery bojowe i sportowe, sprowadza do Polski warszawska firma Incorsa, być może sprowadza również broń gazową. Ceny broni Weihrauch'a należą do umiarkowanych. 

Zbyszek