Walther PK 380 w wersji gazowej

Carl Walther Waffenfabrik produkuje szeroki wachlarz  broni bojowej  i sportowej przeznaczonej dla szerokiego kręgu odbiorców. Pośród oferowanej broni bojowej dominują pistolety zasilane silną amunicją 9 mm Parabellum lub . 40 S&W. Do niedawna, poza leciwymi już pistoletami PPK/S i PP Walther nie miał w ofercie innej broni krótkiej, zasilanej słabszymi nabojami 7.65 i  9 mm Browninga. Po latach zapomnienia i niełaski „dziewiątka” Browninga powraca triumfalnie na rynki zbrojeniowe. Już prawie wszyscy znaczni producenci maja w ofercie pistolety zasilane tą amunicją. Znaczny sukces rynkowy subkompaktowego pistoletu PPS w kalibrze 9 mm Para przyczynił się do powstania  kolejnego nowoczesnego pistoletu Walthera, ale tym razem zasilanego słabszym nabojem 9 x 17 Browninga, jest nim PK 380. Pistolet ten w Europie nie jest zbyt znany i jego sprzedaż jest niewielka, za to jest chętnie kupowany w USA, gdzie  zdobył sporą popularność. PK 380 linią przypomina nowoczesne pistolety bojowe P 99, ale najbliżej mu  do rekreacyjnego małokalibrowego P 22.  

Bojowy PK 380 furory nie robi, za to jego gazowa wersja jak najbardziej. Umarex koncern grupujący kilka znanych firm zbrojeniowych i przy okazji właściciel kilku uznanych na rynku marek, między innymi Walther’a,  skorzystał z nadążającej się  okazji i  wypromował na rynku gazową wersję PK 380. Pistolet jest wręcz idealną kopią broni bojowej. Jest to pierwszy od wielu lat, niemiecki pistolet gazowy wykonany ze stali, a nie jak dotychczas z bardzo popularnego, ale nie najwyższych lotów stopu ZnAl. PK 380 to kompaktowy pistolet samopowtarzalny dostosowany do naboju 9 mm P.A. (9 x 22), jego długość wynosi 168 mm, wysokość 126 mm i szerokość 30 mm, rozładowany waży 550 gramów. Pistolet działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego, wyposażony jest w mechanizm spustowy podwójnego działania oraz mechanizm uderzeniowy kurkowy z kurkiem odkrytym. Po wystrzeleniu wszystkich nabojów z magazynka, zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu na zaczepie, niestety pistolet nie jest wyposażony w zewnętrzną dźwignęi zaczepu zamka. Zamek, przyrządy celownicze, lufa, kurek oraz istotne elementy mechanizmów wewnętrznych i zewnętrznych wykonane są ze stali, szkielet z polimeru, a magazynki z blachy stalowej wyposażone w polimerowe stopki-kopytka.  Gazowy PK 380 jest wręcz idealną kopią modelu bojowego, wszystkie manipulatory działają identycznie, zewnętrznie można go rozpoznać po podłużnym wyżłobieniu na komorze nabojowej i jeśli dokładnie przyjrzymy się wylotowi lufy można zauważyć wewnętrzna przegrodę. Napisy zewnętrzne są identyczne, oczywiście z różnicą na opis kalibru. Natomiast istotne różnice występują w konstrukcji wewnętrznej. Lufa stalowa  z prostopadłościenną komorą nabojową ma 90 mm długości, zamocowana jest na stałe w szkielecie. Po jej lewej stronie, na komorze nabojowej i około 5 mm na lufie, wykonane jest szerokie na 2 mm wzdłużne wyżłobienie, a po prawej stronie podobne wyżłobienie dokonane jest jedynie na odcinku komory nabojowej. Jest to swoiste zabezpieczenie przed ewentualnymi próbami „modyfikacji”  i próbami strzelania amunicją bojową. Za to przegroda w lufie jest delikatna, daje spory prześwit ułatwia swobodny przepływ środka drażniącego jak też ułatwia czyszczenie lufy po strzelaniu. W innym, nowoczesnym pistolecie gazowym jakim jest  H&K P 30 lufa jest już zabezpieczona gwiazdkowo i tu z czyszczeniem jest na pewno poważny problem.  Na wewnętrznym, wylotowym odcinku lufy znajduje się gwint służący do wkręceniu nasadki do wystrzeliwania rac sygnałowych. Pod lufą w gnieździe umieszczona jest żerdź  z nałożoną na nią sprężyną oporo powrotną. Na zamku umieszczone są bojowe przyrządy celownicze z naniesionymi plamkami na muszce i szczerbinie. W tylnej części umieszczone są obustronnie skrzydełka bezpiecznika, który w pozycji zabezpieczonej blokuje iglicę. Polimerowy szkielet posiada integralną szynę Picantinni pod montaż osprzętu taktycznego. W kabłąku w górnej części szkieletu umieszczony jest suwak blokady umożliwiający rozłożenie pistoletu do czyszczenia lub przeglądu. W miejscu styku kabłąka z chwytem umieszczona jest obustronna dźwignia zaczepu magazynka. Pistolet zasilany jest z metalowych magazynków jednorzędowych o pojemności 8 nabojów. Magazynki wykonane są estetycznie i solidnie, posiadają ergonomiczne kopytka wykonane z polimeru. Pomimo, że do magazynków od „gazówki” można swobodnie załadować naboje bojowe 9 x 17 Browninga, magazynki nie są wymienne z bojowymi. Pistolet bardzo dobrze układa się w dłoni, jest stosunkowo lekki i posiada prawdziwie „bojowy” wygląd. Strzela się z niego wygodnie i bez zakłóceń automatyki. Wystrzeliliśmy 56 nabojów hukowych 9 mm P.A. Umarex oraz 10 nabojów gazowych PV Wadie, pistolet działał prawidłowo, bez jakichkolwiek zacięć czy też innych niesprawności. Jak zwykle po takich atrakcjach, mnie przypada przyjemność wyczyszczenia broni. W tym miejscu muszę przyznać, że czynność ta w PK 380 nie stwarza większych problemów, co trudno powiedzieć o innych „gazówkach”. Generalnie jest to bardzo dobry pistolet, wykonany solidnie z bardzo dobrych materiałów. Pewną wadą jest brak zewnętrznej dźwigni zaczepu zamka, a przydałaby się w tym jakby niebyło nowoczesnym pistolecie. PK 380 oferowany jest w dwóch wersjach, oksydowanej za blisko 250 Euro oraz z zamkiem niklowanym za 280 Euro. Do Polski raczej nikt już nie sprowadza palnej broni gazowej, chyba, że na zamówienie. W Niemczech nadal bez zmian obowiązuje swobodny obrót bronią gazową, a jeśli ktoś zamierza nosić ją do ochrony, musi wystąpić o tzw. małe pozwolenie na broń, niemiecka Policja w tej kwestii problemów nie stwarza.

Zbyszek