|
Wpisany przez Redaktor - Zbyszek
|
|
poniedziałek, 02 czerwca 2008 18:31 |
Polski pistolet wojskowy
Na początku lat dziewięćdziesiątych, w związku z zamówieniem złożonym przez MON, rozpoczęły się prace projektowe nad nowym pistoletem wojskowym mającym zastąpić pistolet P-83 w polskich silach zbrojnych ...
Prace nad nową bronią prowadzono równolegle w Fabryce Broni „Lucznik” w Radomiu, gdzie skonstruowano i wprowadzono do oferty Pistolet MAG-95, póżniej po modyfikacji i wymianie szkieletu stalowego na wykonany ze stopów lekkich produkowany dalej jako MAG-98. Pistolet mimo dobrych opinii nie został wprowadzony do uzbrojenia WP. Niewielkie ilości wprowadzono do uzbrojenia ABW i Straży Więziennej. Pistolet od kilku lat nie jest już produkowany, a szkoda bo po niewielu zabiegach kosmetycznych i konstrukcyjnych mógłby być optymalnym pistoletem wojskowym. Strzelałem z MAG-a 95 i MAG-98 uzyskując bardzo dobre wyniki. Z MAG-iem 95 rozpocząłem swoja przygodę ze strzelectwem praktycznym.
 W tym samym czasie, nad innym rozwiązaniem konstrukcyjnym pistoletu wojskowego prowadzono prace w Wojskowym Instytucie Technicznym Uzbrojenia w Warszawie. W 1994 roku powstał prototyp znany pod nazwą WIST-94. W 1995 wyprodukowano partię próbną w celu przeprowadzenia prób technicznych. W 1997 roku, po przeprowadzenia badań eksploatacyjno-wojskowych wprowadzono WIST-a 94 do uzbrojenia WP, produkowany jest przez przedsiębiorstwo PREXER w Łodzi.
WIST-94 jest bronią samopowtarzalną. Działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy z zaryglowanym zamkiem. Zaryglowanie i odryglowanie odbywa się poprzez przekoszenie lufy w płaszczyźnie pionowej. Pistolet nie ma kurka lecz mechanizm igliczny z samoczynną blokadą iglicy zwalnianą przez nacisk na spust. Pistolet można bezpiecznie przenosić z nabojem w komorze nabojowej. Zasilany jest pudełkowymi magazynkami o pojemności 16 nabojów 9mm Para. Po oddaniu ostatniego strzału zamek zostaje zatrzymany w tylnym położeniu na zaczepie zamka. Dżwignia zwalniacza zaczepu umieszczona jest po lewej stronie szkieletu. Przycisk blokady magazynka znajduję się w obrębie kabłąka po lewej stronie szkieletu. Można go przestawić na stronę prawą, w celu dostosowania dla leworęcznego użytkownika. Pistolet ma stałe przyrządy celownicze z naniesionymi plamkami, na szczerbinie znajduje się obwódka w kształcie litery „U”. Zamek wykonany jest ze stali, szkielet z tworzywa poliamidowego Itamid krajowej produkcji. Część szkieletów posiada zintegrowany wskaźnik laserowy. Pistolety wyposażone w Laser oznaczone są jako WIST 94L. Lufa o profilu poligonalnym ma 114 mm długości, prędkość początkowa pocisku z naboju 9x19 NATO wynosi 360 m/s, a energia początkowa 518 J. Siła nacisku na spust wynosi około 3 kG. Długość pistoletu 190 mm, waga z pełnym magazynkiem 930 gramów. Długość linii celowniczej 171 mm .Jest to pistolet wygodny, ergonomiczny, dobrze leży w dłoni, jest stosunkowo lekki i płaski. Łatwo wchodzi w cel. Miałem możliwość strzelać z tej broni, wyniki miałem całkiem przyzwoite Strzelałem z 25 metrów do klasycznej tarczy wojskowej 23p (popiersie żołnierza), większość z pocisków ulokowałem centralnie z bardzo dobrym skupieniem, tylko, że nie pamiętam ile zacięć miałem podczas wystrzeliwania jednego magazynka. Pamiętam, że określiliśmy to jako totalną masakrę. Oczywiście winiliśmy amunicję, że to ona jest powodem awaryjnej pracy  broni. Mam na myśli amunicję krajową z fabryki Mesko. Póżniej już WIST-em zbytnio się nie interesowałem. Usłyszałem o nim ponownie, po powrocie pierwszej grupy naszych żołnierzy z „pokojowej misji” w Iraku. Usłyszałem słowo, które już znałem „masakra”. Póżniej kolejna „misja pokojowa" w Afganistanie i podobne opinie. Wypinające się samoczynnie magazynki, awaryjna praca, mnóstwo zacięć. Podobno kwestia wypadających magazynków to niewłaściwe kabury, być może to było przyczyną. Nieprzeładowania, nagminne zacięcia to już inna bajka, skoro na tej standardowej amunicji pracują Glocki, Walthery, to chyba z amunicją jest wszystko w porządku. Awaryjna broń na strzelnicy to tylko kłopot i nerwy. Na „pokojowej misji” może to kosztować poważną ranę, a niekiedy życie żołnierza ... Coś w tym jest skoro póżniej żołnierze wyjeżdżali z archaicznymi opóźnionymi technicznie P-83 w kaburze, ale te przynajmniej strzelały, strzelają nadal i nie słychać o nich zbyt dużo nieprzychylnych opinii. Pamiętam jak kiedyś z Afganistanu powracali moi koledzy, WIST-a nie chcieli komentować, a wyraz twarzy i uśmiech "chińczyka" mówił o wszystkim. Zdecydowana większość moich kolegów służy w siłach specjalnych, a tam na szczęście mają do dyspozycji broń krótką wysokiej klasy. Niedawno przeprowadzono modyfikację pistoletu WIST-94, zmieniono, metodę ryglowania na mocniejszą i obecnie najczęściej stosowaną, podobno broń rozkłada się o wiele łatwiej, dopracowano również kabury, problem z wypinajacymi się magazynkami przestal istnieć. Nie chce tu jednoznacznie osądzać WIST-a, życie samo zweryfikuje jego dalszą przydatność w uzbrojeniu żołnierzy naszych sil zbrojnych, którzy coraz częściej wyjeżdżają na „pokojowe misje” . Coraz częściej broń krótka jest tam używana i niekiedy jest ona bronią ostatniej szansy.
Zbyszek
|
|
Poprawiony: niedziela, 30 września 2012 10:42 |
