Pistolet bojowy Heckler&Koch  HK 4 kaliber 7.65 x 17 SR Browning  (9 x 17,  6.35 x 15, .22 Lr HV)

Fabryka broni Mauser Werke w okresie poprzedzającym wybuch I Wojny Światowej, podczas jej trwania, a także później w okresie międzywojennym była największym producentem broni strzeleckiej w Niemczech. Zaklady Mausera posiadały nowoczesny park maszynowy, sprawdzonych pracowników i co bardzo istotne, liczny zespół utalentowanych konstruktorów broni palnej. Pośród nich, sporymi osiagnięciami wykazał się młody  inżynier Alex Siedl, który w latach 1937-1939 oprcował nowatorski, a w pewnych rozwiązaniach ponadczasowy pistolet bojowy Hsc. Siedl pracowal w zakladach Mausera aż do czasu zakończenia II Wojny Światowej. Kilka lat po wojnie podjął na nowo pracę w branży zbrojeniowej, tym razem w firmie założonej przez jego bliskich kolegów ze studiów technicznych i zarazem współpracowników z okresu pracy u Mausera. W 1949 roku w Oberndorfie inżynierowie Edmund Heckler i Teodor Koch otworzyli zaklady mechaniczne pod nazwą Heckler&Koch GmbH, Alex Siedl mianowany został Dyrektorem Produkcji i  Głównym Inżynierem w Biurze Konstrukcyjnym. Kiedy  w Niemczech Zachodnich reaktywowano przemysl zbrojeniowy, H&K rozpoczął produkcję broni palnej. Pierwszym dużym sukcesem firmy w sektorze zbrojeniowym było wprowadzenie do produkcji seryjnej nowego karabinu szturmowego zachodnioniemieckich sił zbrojnych H&K G3, przyjętego w miejsce G1 (FN FAL) dotychczasowego karabinu służbowego, produkowanego na licencji FN Herstal. Karabin G 3 opracowano od podstaw w hiszpańskich zakladach zbrojeniowych CETME, przy wydatnym wkładzie pracy inżynierów niemieckich, przed i w czasie wojny pracujących u Mausera. Karabin z CETME zanim przyjęto go na uzbrojenie Bundeshwery, zmodernizowano i ulepszono w zakladach H&K zgodnie z przyjętymi wytycznymi z Inspektoratu Uzbrojenia Bundeshwery. Następnym wielkim sukcesem H&K było skonstruowanie pistoletu maszynowego MP 5, który bardzo szybko stał się przepisową bronią elitarnych jednostek specjalnych wojska i policji, nie tylko w Niemczech, ale także na całym Świecie. W drugiej połowie lat 60-tych Alex Siedl powrócił do swojej koncepcji ulepszenia  przedwojennego pistoletu Hsc i taki zmodyfikowany pistolet w 1968 roku zaprezentował publicznie. Był to też pierwszy pistolet opracowany w zakładach Heckler&Koch. W tym samym czasie w odbudowanych zakładach Mausera wznowiono produkcję zmodernizowanego przedwojennego Hsc, głównie z myślą, że zainteresują się nim formacje uzbrojone. W tym okresie, w niemieckich formacjach mundurowych, w segmencie broni krótkiej, królowała broń Walthera, pistolety P1 (P 38), PP i PPK. Wiadomo, że formacje mundurowe to rynek duży, chłonny i przynoszący stały zysk, dlatego też myślano o nim w zakladach Mausera i oczywiście w H&K. HK 4, nowy pistolet Siedla, obrysem i rozwiązaniami konstrukcyjnymi zbytnio od Hsc nie odbiegał, nie było to zresztą dziwne, Hsc to przecież pierworodne dzieło Siedla. Pistolet jest niewielki i lekki, jego długość wynosi 157 mm, wysokość 121 mm, szerokość 32 mm,  rozładowany z magazynkiem w chwycie waży 520 gramów (bez magazynka 480 gramów), załadowany 585 - 590 gramów (w zależności od wersji nabojowej). Zbudowany jest w oparciu o stalowy zamek i szkielet wykonany z metalu lekkiego. Okładziny chwytu z tworzywa sztucznego w kolorze brązowym lub czarnym. Na zamku umieszczone są: stała muszka i regulowana w płaszczyźnie poziomej szczerbina. Długość linii celowniczej wynosi 121 mm. HK 4 działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego, wyposażony jest w mechanizm spustowy podwójnego działania SA/DA i mechanizm uderzeniowy kurkowy z kurkiem odkrytym. Siła spustu w trybie SA wynosi 1.7 kG, w trybie DA 5.9 kG. Kurek swoim kształtem i specyfiką konstrukcji przypomina ten z Hsc, ma formę półksiężyca i niezależnie od stanu roboczego, napiętego lub zwolnionego, chroni tył zamk przed zabrudzeniem. Pistolet wyposażony jest w bezpiecznik nastawny, który w pozycji włączonej blokuje spust i iglicę. Skrzydełkowa dźwignia bezpiecznika zamontowana jest  po lewej stronie zamka, w zasięgu kciuka. Precyzyjna, wykonana z wysokogatunkowej stali  lufa, ma 85 mm długości, posiada gwint prawoskętny 6-io bruzdowy o skoku 200 mm. Na lufę nałożona jest sprężyna oporopowrotna. Lufa podobnie jak w pistolecie Hsc nie jest zamontowana na stale w szkielecie, ale podczas strzelania jest nieruchoma. W HK 4 podobnie jak w Hsc po wystrzeleniu wszystkich nabojów z magazynka zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu, ale nie można go zwolnić w przednie polożenie za pomoca dźwigni czy też lekkiego odciągnięcia zamka. Aby zwolnić zamek należy wyjąc a następnie włożyć ponownie magazynek. Jeśli magazynek będzie załadowany nabojami, zamek  w swojej drodze powrotnej wprowadzi nabój do komory i tym samym pistolet będzie ponownie gotowy do strzelania. Pistolet zasilany jest z jednorzędowych magazynków metalowych o pojemności 7-iu lub 8-iu nabojów, w zależności od wersji kalibrowej, siedem nabojów w kalibrze 9 mm i osiem w kalibrze 7.65, 6.35 i 5.6 mm. Zaczep magazynka umieszczony jest w dolnej tylnej części chwytu. Do czyszczenia lub przeglądu pistolet rozklada sie podobnie jak Hsc, czyli poprzez kilkumilimetrowe przesunięcie dźwigni-rygla umieszczonego wewnątrz kabłąka spustu. Pistolet wykonany jest bardzo  solidnie i elegancko, zamek z dobrze polożoną oksydą i szkielet anodowany specjalną powłoką antykorozyjną w czarnym matowym deseniu. Pod wieloma względami HK 4 jest bardzo podobny do Hsc, jednocześnie jest to pistolet nowatorski i odmienny, otóż skonstruowany został  aż do czterech kalibrów. Podstawowa wersja na nabój 7.65 mm Browninga uzupełniona jest  kompletem luf, sprężyn powrotnych i magazynków do nabojów 9 mm Browninga, 6.35 mm Browninga i ... .22 Lr (5.6 mm bocznego zapłonu). Najciekawszym rozwiązaniem technicznym jest zamocowane w trzonie zamka czółko z dwoma okienkami, górnym na boczny i dolnym na centralny zapłon. Czółko zamocowane jest śrubą, po jej wykręceniu można  w zależności od potrzeby przestawić iglicę na centralny lub boczny zapłon. Drugim nowatorskim rozwiązaniem było zastosowanie w komorach nabojowych poszczególnych luf różnie uksztaltowanych rowków Revellego. Podczas strzelania słabszymi nabojami 7.65, 6.35 i 5.6 mm rowki Revellego wspomagały odrzut zamka, a podczas strzelania mocniejszym nabojem 9 mm, odpowiednio uksztaltowany rowek odkształcał łuskę czym zwiększał opór i opóźnial otwarcie zamka. Pistolety działały niezawodnie na każdej amunicji centralnego zaplonu, w przypadku amunicji bocznego zapłonu zalecane były naboje wzmocnione typu .22 Lr HV (High Velocity), przy stosowaniu amunicji standardowej pistolet działał zawodnie. Pistolety HK 4 produkowane były do 1984 roku, chętnie kupowane przez  osoby cywilne, były także na uzbrojeniu Policji Zachodnioniemieckiej i Bundeshwery. HK 4 produkowano również poza Niemcami, na licencji przez firmy francuską i amerykańską. Pistolet HK 4 sprzedawany był jednostkowo w dowolnym kalibrze (9, 7.65, 6.35 i 5.6 mm) lub skompletowany z zestawem wymiennym, najczęściej centralny z bocznym zapłonem, możliwe było rownież zakupienie pełnego kompletu. W Niemczech, w przypadku zakupu pistoletu w kalibrze 9 mm, na to samo pozwolenie można było zarejestrować wszystkie dodatkowe lufy. Pistolet HK 4 nie był tani, ale przemyślanie skonstruowany i bez zarzutu  wykonany. Dzisiaj można HK 4 kupić w sprzedaży komisowej ceny należą od umiarkowanych do stosunkowo wysokich, ale ta broń warta jest tej ceny. Jest to ciekawy i wartościowy pistolet, zapewne interesujący dla kolekcjonerów, poza tym może być także używany z powodzeniem do samoobrony (w wersji na naboje 9 lub 7.65 mm) i przy okazji do tańszego treningu w strzelaniu obronnymi (.22 Lr HV)

Zbyszek