Pistolet gazowy Walther PPK kaliber 8 x 20

Pod koniec lat, 20-tych ubiegłego wieku w niemieckiej firmie zbrojeniowej Carl Walther opracowano nowy pistolet samopowtarzalny model PP (Polizei Pistole). Pistolet wyposażony był w unikatowy wówczas mechanizm spustowy podwójnego dzialania (DA) i niezawodny bezpiecznik blokujący iglicę, umożliwiający bezpieczne noszenie pistoletu z nabojem w komorze. Poza tym posiadał  ładną linię, był niewielki i w miarę lekki, zasilany popularnymi nabojami 7.65 Browninga, wtedy uważanymi za standardowe w broni policyjnej. Pistolet PP wszedł do produkcji seryjnej w 1929 roku, w dwa lata później do oferty wprowadzono jego krótszą wersję model PPK (Polizei Pistole Kurtz). Oba nowe pistolety Walthera wprowadzono do uzbrojenia policji niemieckiej, później juz po przejęciu władzy przez nazistów masowo uzbrajano w nie aparat partyjny i partyne bojówki, chętnie z tej broni korzystali rowniez wyżsi oficerowie armii. Po zakończeniu II WŚ i reaktywowaniu w Niemczech Zachodnich przemysłu zbrojeniowego, w nowo wybudowanej fabryce Walthera w Ulm nad Dunajem wznowiono produkcję broni krótkiej, między innymi pistoletów PP i PPK. Szczególną popularnością cieszył się Walther PPK, nawet medialnie ... przez długi okres był osobistą bronią sławnego agenta JKM Jamesa Bonda. Walther PPK stał się także wzorcem dla producentów palnej broni gazowej. W Niemczech w latach 80-tych kilka firm produkowało pistolety gazowe ewidentnie wzorowane na PPK, do najpopularniejszych modeli należaly wówczas Erma EGP 75 (EGP 75 S), Rohm RG 800, Reck PK 800, Perfecta FBI 8000. Pod koniec lat 80-tych  szacowna firma Carl Walther przeżywała bardzo poważne trudności finansowe i stopniowo chyliła się ku upadkowi. W tym samym czasie inna niemiecka firma Umarex, specializująca się w produkcji stosunkowo taniej broni gazowej, alarmowej i pneumatycznej dysponowala już sporym kapitałem inwestycyjnym i zarazem przemożną chęcią umocnienia swojej pozycji na rynku broni bezpozwoleniowej wystąpiła wówczas do firmy Carl Walther z propozycją wykupienia licencji na produkcję gazowej wersji pistoletu PPK. Licencję taką uzyskała i  w 1989 roku na rynku pojawiła się kolejna kopia Walthera PPK, ale tym razem sygnowana oryginalnymi oznaczeniami. Pistolet PPK był strzałem w dziesiątkę, znikał z półek sklepowych w ekspresowym tempie. Gdy w 1993 roku Umarex wykupił firmę Carl Walther i tym samym stał się właścicielem marki, na rynku pojawiły się następne oryginalnie oznaczone gazowe modele pistoletów Walthera, PP i  P 88 Compact. Obecnie PPK nie jest już produkowany, a poza wspomnianymi PP i P 88 Compact w ofercie są P 99, P 22 (P 22Q) i najnowszy PK 380. Pistolet gazowy Walther PPK wykonany jest z metalu, zamek i szkielet ze stopu metali, lufa oraz wszystkie istotne mechanizmy wewnętrzne ze stali, okladziny chwytu z czarnego tworzywa sztucznego. W ofercie były dwie wersje czerniona i z zamkiem chromowanym. Do połowy lat 90-tych oferowano go w kalibrze 8 mm do nabojów gazowych i hukowych 8 x 20, po zmianie przepisów w niemieckiej Ustawie o broni dotyczących amunicji gazowej i hukowej, PPK produkowany był rownież w kalibrze 8 mm, ale do krótszych i słabszych nabojów .315 K (8 x 17). Gazowy PPK posiada identyczne wymiary jak pierwowzór, długość 155 mm, wysokość 115 mm, szerokość 25 mm, rozładowany waży 570 gramów. Od oryginału zewnętrznie odróznia go naprawdę niewiele, nieco inny napis na zamku, inny wzór ryflowania przycisku blokady magazynka, jak równiez widoczne od strony wylotu lufy wewnętrzny gwint i przegroda oraz płytkie wyfrezowanie na ściankach bocznych komory nabojowej.  Pistolet gazowy Walther PPK działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego. Posiada mechanizm spustowy podwójnego dzialania SA/DA oraz mechanizm uderzeniowy kurkowy z kurkiem zewnętrznym. Po wystrzeleniu wszystkich nabojów z magazynka, zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu na zaczepie, pistolet nie posiada zewnętrznej dźwigni zaczepu zamka, aby zwolnić zamek w przednie położenie należy wyjąc magazynek, lekko odciągnąć zamek i puścić go wolno. Jeśli włożymy załadowany magazynek, zamek w swojej drodze powrotnej wprowadzi nabój do komory i tym samym pistolet będzie gotowy do dalszego strzelania. Jeśli nie chcemy już strzelać, należy broń zbezpieczyć poprzez włączenie bezpiecznika nastawnego, który w pozycji włączonej blokuje iglicę, a następnie zwolnić kurek w przednie położenie. W takim stanie pistolet  można bezpiecznie przenosić z nabojem w komorze. Na zamku umieszczone są stałe przyrządy celownicze muszka i szerbinka oraz  wspomniana już skrzydełkowa dźwignia bezpiecznika. Szkielet pistoletu posiada ruchomy kabłąk spustu, który po odchyleniu w dolne położenie umożliwia rozłożenie pistoletu do czyszczenia lub przeglądu. Po lewej stronie w górnej tylnej części tuż obok okładziny chwytu znajduje się przycisk blokady magazynka, różni się on od oryginalnego innym ryflowaniem powierzchni. W szkielecie w integralnym gnieździe zamontowana jest stalowa lufa o gładkim przewodzie. Lufa ma 85 mm długości, w części wylotowej posiada wewnętrzny gwint  umożliwiający wkręcenie nasadki do wystrzeliwania rac sygnałowych, w jej środkowej części umieszczona jest wzdłużna przegroda uniemożliwiająca wystrzelenie pocisków z nabojów bojowych. Na lufę nałożona jest stalowa sprężyna oporopowrotna. Okładziny chwytu wykonane są z czarnego tworzywa sztucznego o identycznej fakturze i stylistyce jak w broni oryginalnej. Pistolet zasilany jest z metalowych magazynków jednorzędowych o pojemności 7-iu nabojów 8 x 20 lub opcjonalnie przedłużonych 10-io nabojowych. Magazynki wykonane są bardzo solidnie i estetycznie, posiadają tworzywowe kopytka,  a na ściankach bocznych  wycięcia umożliwiające kontrolę załadowania. Do zwolnienia magazynka z zaczepu służy wspomniany już przycisk blokady. Pistolet PPK wykonany jest bardzo dokladnie i starannie. Działa niezawodnie na amunicji hukowej, podczas strzelania amunicją gazową zdarzały się podobno zacięcia. Podczas naszego testu pomimo, że używalismy amunicji przeterminowanej, pistolet strzelał bez jakichkolwiek zakłóceń. Czyszczenie w zasadzie nie sprawia problemu, chociaż więcej czasu należy poświęcić lufie. Pistolet jest nieduży, płaski i lekki, łatwo go ukryć pod wierzchnią odzieżą, zasilany jest stosunkowo silnymi nabojami, działa niezawodnie pod warunkiem dobrania odpowiedniej amunicj. Można go używać do samoobrony, a także do rekonstrukcji historycznej. Pistolet w latach 90-tych kosztował w granicach 200 DM, obecnie w niemieckich ofertach komisowych za stan idealny trzeba zaplacić około 250 euro, w Polsce zapewnie znacznie mniej. Późniejsza wersja PPK na naboje .315 K nie cieszyła się szczególnym powodzeniem, pod koniec lat 90-tych została wycofana z oferty

Zbyszek