StrzeleckI Beduin z eurropejskimi korzeniami - Caracal F kal. 9 x 19 Parabellum

Wspólczesna  krótka samopowtarzalna broń bojowa konstrukcją niewiele się od siebie różni. Prawdziwej rewolucji na miarę przedwojennych legendarnych pistoletów Colta, Browninga, Walthera czy też późniejszych, powojennych SIG Sauera, Glocka i H&K raczej już nie doczekamy. Kiedyś wprowadzone nowatorskie rozwiązania w konstrukcji broni palnej, są obecnie jedynie modyfikowane lub w większym zakresie udoskonalane. Jeden z najpopularniejszych pistoletów bojowych austriacki Glock 17 doczekał się wielu bardziej lub mniej dopracowanych europejskich konkurentów, jednak jak narazie, jego pozycja wydaje się być nie zagrożona. O amerykańskich polimerowych bezkurkowcach nie wspominam, bo tak naprawdę nie odniosły one większych sukcesów na rynkach światowych, no może poza pistoletem S&W Military&Police. Pod koniec lat 90-tych w koncernie zbrojeniowym Styer-Mannlicher utalentowany konstruktor Wilhelm Bubits, który wcześniej pracował w firmie Gastona Glocka i  modyfikował kolejne wersje  P 80 czyli  Glocka 17, opracował pistolet, który w zamyśle menadżerów Styera miał być poważną konkurencją dla rodzimego Glocka i przy okazji zdecydowanie oslabić jego mocną pozycję na rynku broni policyjno-wojskowej. Bubits przy okazjji konstruowania nowego pistoletu poprawił to i owo, czego mu w swoim zamyśle zabrakło w pistolecie z Deutsche Wagram.  Niestety pomimo kilku niewątpliwych zalet Styera M 9 nowy pistolet Bubitsa nie odniósł większego sukcesu, wojsko  go odrzucilo, policja nie wykazała większego zainteresowania, a w środowisku cywilnym cieszy się bardzo umiarkowanym popytem. Niedawno w ofercie handlowej pokazal się nowy pistolet, powiedzmy glockopodobny, opracowany przez zespół konstruktorów kierowany przez już wspomnianego W. Bubitsa, który po raz kolejny zmienił barwy "klubowe", tym razem na poza europejskie. Pistolet bojowy Caracal to wynalazek arabsko-europejski, a konkretnie Zjednoczonych Emiratów Arabskich i Niemiec. Producentami nowej broni są firmy Caracal Intenational z Abu Dabi  (ZEA) i szacowna firma Merkel GmbH z Suhl (Niemcy), która zostala wykupiona przez zamożnych Szejków z ZEA. Caracal F to pelnowymiarowy pistolet bojowy przeznaczony z zalożenia dla formacji policyjnych, ale także dla cywilnych użytkowników. Zbudowany jest w oparciu o stalowy zamek i polimerowy szkielet. Jego dlugość wynosi 178 mm, wysokość 135 mm, szerokość 28 mm, rozładowany z magazynkiem w chwycie waży 750 gramów. Caracal dziala na zasadzie krótkiego odrzutu lufy, a ryglowany jest  pogrubioną nasadą komory nabojowej w oknie wyrzutowym. Wyposażony jest w glockopodobny mechanizm spustowy  z częściowo wyłączonym samonapinaniem, ale bardziej dopracowany o znacznie wyższej kulturze pracy,  z oporem spustu w granicach 2.2 kG. Mechanizm uderzeniowy typu iglicznego z integralną sprężyną uderzeniową umieszczoną w trzonie zamkowym. Po wystrzeleniu wszystkich nabojów z magazynka zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu na zaczepie zamkowym, w położenie przednie można go zwolnić za pomocą dźwigni zaczepu zamka umieszczonej po lewej stronie szkieletu w zasięgu kciuka. Pistolet posiada dwa zabezpieczenia, samoczynną blokadę iglicy oraz bezpiecznik spustowy w postaci dodatkowej dźwigni umiesazczonej, podobnie jak w pistoletach Glocka i Walthera w języku spustowym. Klasycznie gwintowana lufa ma 104 mm długości. Pod nią montowane jest urządzenie oporopowrotne. Zamek o niskim profilu jest dwuczęściowy, sklada się z płaszcza i trzonu zamkowego, połączonego za pomocą sprężystych kołków montażowych. Rozwiązanie to nie jest nowe, podobne stosowano w starszych pistoletach SIG Sauera z linii 22x (P 220, P 225, P 226, P 228). Zamek w miarę łatwo można rozlożyć na dwie podstawowe części, nie jest to jednak czynność zalecana i potrzebna podczas normalnej eksploatacji. Pewnym nowum bardzo dyskusyjnym zresztą, jest kształt i nietypowe umieszczenie na zamku tylnych przyrządów celowniczych. Otóż są one integralną częścią trzonu zamkowego, przez co są stałe i nie można ich wymienić na inne. Muszkę umieszczona typowo, co prawda można regulować ją w płaszczyźnie poziomej, ale zakres regulacji jest  bardzo niewielki, praktycznie bez większego znaczenia dla większości użytkowników broni palnej. Na muszce i szczerbinie umieszczone są biale kropki, które należy zgrać w pionie, jeżeli ktoś zamierza używać tej broni musi niestety przyzwyczaić się do tych nietypowych przyrządów celowniczych. Długość linii celowniczej wynosi 175 mm. Caracal jest pistoletem bojowym z założenia przeznaczonym do zastosowań służbowych więc trudno tu mówić o wadzie, nie mniej w tym przypadku trudno tu mówić o zalecie. Uważam, że Pan Bubits nieco przedobrzył te rozwiązanie, ale jest to tylko moja subiektywna opinia, inni zainteresowani mogą mieć całkiem odmienne zdanie. Llinią i obrysem zewnętrznym Caracal przypomina nieco pistolet M 9 Styera,  jest podobnie składny z dobrze uprofilowanym chwytem  i równie szybko wchodzi w cel pomimo nietypowych przyrządów celowniczych. Szkielet wyposażony jest w szynę montażową Picantinny i gniazdo w chwycie do montowania kolby dostawnej. Poza tym posiada możliwość wymiany paneli bocznych chwytu, ale nie w celu pogrubienia chwytu, a raczej poprawienia estetyki, otóż można w miejsce paneli tworzywowych założyć wykonane z drewna szlachetnego. Caracal zasilany jest  z metalowych magazynków dwurzędowych o pojemności 18-tu nabojów. Przyciski blokady magzynka umieszczone są obustronnie w dolnej części styku kabłąka z chwytem, są bardzo podobne ułożeniem i dzialaniem do tych z czechoslowackich pistoletów CZ 82/83 (posiadam CZ 82 i porównałem). Magazynki wykonane są solidnie i estetycznie, wymiana jest wygodna i bezproblemowa. Z pistoletu strzela się celnie, mechanizm spustowy jest bardzo przyjemny i w niczym nie przypomina siemiężne mechanizmy pistoletów bojowych innych producentów. Oprócz wersji pełnowymiarowej w ofercie jest również wersja kompaktowa, mniejszy pistolet mierzy 167 mm, jest wysoki na 122 mm i szeroki na 28 mm, rozładowany waży 700 gramów, skrócona ufa ma 93 mm długości, a magzynek  mieści 15 nabojów. W wersji kompaktowej tylne przyrządy  celownicze przesunięte są w kierunku wylotu lufy i umieszczone są tuż przed oknem wyrzutowym łusek. Pistolet Caracal F z początku przyjęto z wielikim zainteresowaniem na rynku europejskim, ale sukcesu niestety nie odniósł, pomimo bardzo attrakcyjnej ceny zakupu i odpowiednio prowadzonej polityki reklamowej. W Niemczech można go kupić za niespelna 600 euro czyli nieco taniej niż leciwego Glocka. W Polsce ceny są również atrakcyjne, w granicach 2400 zlotych, dystrybutorem jest warszawska firma Hubertus Pro Hunting. Czas pokaże czy Caracal mocno zadomowi się na rynku broni palnej czy też zajmie miejsce niszowe, jak narazie wydaje się, że bardziej zmierza ku tej drugiej opcji. Czasem przekombinowanie szkodzi i chyba w tym wypadku jest podobnie ... a Glock nadal ma się dobrze i chyba już tak zostanie przynajmniej na jakiś czas.

Zbyszek