Pistolet gazowy Erma EGP 75 S kaliber 8 x 20

Erma Werke Waffen und Maschinenfabrik, niemiecka firma zbrojeniowa nie istnieje już od ponad 15-tu lat. Firma nie istnieje, ale broni którą kiedyś tam wyprodukowano nie brakuje ani w dloniach strzelców sportowych, kolekcjonerów czy też w sprzedaży komisowej. Po II wojnie światowej, po reaktywowaniu przemysłu zbrojeniowego w Niemczech Zachodnich, Erma produkowała przede wszystkim broń bojową, sportową i gazową na rynek cywilny, w niewielkim zakresie produkowano także pistolety maszynowe i karabiny precyzyjne dla formacji mundurowych. W segmencie broni palnej, między innymi gazowej, będącej w Niemczech w swobodnym obrocie, Erma była firmą wiodącą, która cieszyła się zasłużonym uznaniem i prestiżem. Broń gazowa Ermy była wykonana bardzo solidnie i dokładnie i nawet dzisiaj jest poszukiwana w sprzedaży komisowej, a ceny należą do jednych z najwyższych. Jednym z najpopularniejszych pistoletów gazowych produkowanych przez Ermę był model EGP 75 S (EGP 75). Pistolet gazowy EGP 75 wprowadzono do oferty handlowej w połowie lat 70-tych, był on modyfikacją pistoletu sportowego EP 752 na naboje bocznego zapłonu .22 Lr i pistoletu ERP 74 na naboje Floberta 4 mm M 20. Broń ta wzorowana była ewidentnie na policyjnym pistolecie Walthera modelu PPK. Zamek i szkielet EGP 75 wykonany jest ze stopu metalu, wszystkie istotne mechanizmy wewnątrzne i zewnętrzne oraz lufa, sprężyna oporopowrotna i pudełko magazynka ze stali, a okładziny chwytu z tworzywa sztucznego lub drewna. Jego długość wynosi 155 mm, wysokość z magazynkiem 115 mm (bez magazynka 100 mm), szerokość 28 mm, rozładowany waży 570 gramów. Pierwsza wersja pistoletu EGP 75 produkowana w latach 1975-1980 pozbawiona była mechanizmu samonapinania, wersja druga EGP 75 S produkowana od 1981do 1996 roku była już w ten mechanizm wyposażona. W tym artykule prezentuję pistolet EGP 75 S. Jest to pistolet samopowtarzalny dzialający na zasadzie odrzutu zamka swobodnego, posiada mechanizm spustowy podwójnego dzialania SA/DA i mechanizm uderzeniowy kurkowy z kurkiem odkrytym. Pistolet przystosowany jest do nabojów gazowych i hukowych 8 x 20. Broń wyposażona jest w bezpiecznik manualny z dźwignią umieszczoną po lewej stronie zamka, bezpiecznik w pozycji włączonej blokuje iglicę, można więc bezpiecznie wprowadzić nabój do komory lub go z niej usunąć. Na zamku umieszczone są stałe niskoprofilowe przyrządy celownicze oraz w jego tylnej części obustronne szerokie nacięcia ułatwiające przeładowanie broni. Szkielet z ruchomym kabłąkiem, w razie potrzeby odchylanym ku dołowi posiada integralne gniazdo lufy i lufę zamocowane na stałe. Lufa o długości 83 mm wykonana jest ze stali, posiada wewnętrznie zamontowaną przegrodę uniemożliwiajacą użycie nabojów bojowych, a także w odcinku wylotowym wewnętrzny gwint umożliwiajacy wkręcenie nasadki do odstrzeliwania  rac sygnałowych,  w pistoletach z pierwszej serii lufy pozbawione były gwintu, a także płytkiego wyfrezowania na komorze nabojowej, widocznego w oknie wyrzutowym łusek. Na lufę nałożona jest sprężyna oporopowrotna. W dolnej tylnej części chwytu umieszczona jest dźwignia zaczepu magazynka. Okladziny chwytu początkowo wytwarzano z tworzywa sztucznego w kolorze brązowym, od 1981 roku w kolorze czarnym z bardzo elegancką fakturą, opcjonalnie dostępne były pistolety z okladzinami drewnianymi. Pistolet zasilany jest z jednorzędowych magazynków metalowych o pojemności siedmiu nabojów. Magazynki wykonane są bardzo estetycznie i solidnie, posiadaja tworzywowe kopytka oraz otwory wglądowe ułatwiające kontrolę załadowania. Pistolety pokryte są czarnym lakierem piecowym, zamki wypolerowane na wysoki połysk, a szkielety  pozostawione w deseniu matowym, niestety to pokrycie ochronne nie jest zbyt trwałe, codzienne noszenie w kaburze z powodzeniem częściowo to pokrycie usunie. EGP 75 S  to pistolet bardzo zgrabny, doskonale leży w dłoni jest  wygodny  w użyciu. Jest plaski i w miarę lekki więc nie uciążliwy w codziennym noszeniu. Obecnie amunicja w kalibrze 8 mm produkowana jest w większym asortymencie niż kiedyś, można nabyć naboje gazowe ze środkiem CS, naboje pieprzowe PV w dwóch wersjach standardowej i wzmocnionej (PV Supra), a także amunicję hukową o podwyższonej skuteczności np. Flash Defense. Pistolet  z siedmioma lub osmioma nabojami (7 w magzynku + 1 w komorze) to spora moc "ognia", przy dobrym wyszkoleniu użytkownika i odpowiednim doborze amunicji może stanowić skuteczny środek do odparcia bandyckiego napadu. Podczas testu pistolet dzialal poprawnie zarówno na amunicji hukowej jak i gazowej, wystrzeliliśmy blisko 50 nabojów bez jakichkolwiek zakłóceń. Czyszczenie broni po strzelaniu nie sprawia większego problemu, chociaż więcej czasu należy poświęcić lufie. Do pistoletu pasują wszystkie kabury i futerały  produkowane do pistoletu Walther PPK. EGP 75 S produkowane były do 1996 roku, rok później do oferty wprowadzono  nową wersję na nabój 9 mm PA, z sześcio nabojowym magazynkiem i oznaczeniem EGP 790. Niestety na przełomie lat 1997/1998 firma Erma Werke ogłosiła bankructwo, część majątku fabrycznego oraz zapasów magazynowych wykupiła firma Sulher Waffenfabrik z Suhl i przejęła część produkcji broni, ale nie trwało to długo, praktycznie w 1999 roku broń opracowana w zakladach Ermy przestała być wytwarzana. Pistolety EGP 75 S można kupić w Niemczech w sprzedaży komisowej, nie sa tanie, używane w bardzo dobrym stanie kosztują w granicach 250-300 euro, nieużywane 400- 450 euro, myślę że  znacznie taniej można je kupić w Polsce. Kiedyś sporo tej broni sprowadzano na nasz rynek, wówczas też nie była tania, ale warta była swojej ceny. Pistolet może również dobrze służyć grupom rekonstrukcji historycznej, chociaż w tym wypadku bardziej pożądanym byłby Walther PPK produkowany kiedyś przez Umarex.

Zbyszek