Rewolwer na polowanie i strzelnicę czyli Ruger Super Redhawk kaliber .44 Remington Magnum

Broń myśliwska dla wielu sympatyków to broń długa kulowa lub gładkolufowa, zazwyczaj wykonana z wysokiej jakości materiałów o ponadprzeciętnej estetyce i elegancji. Nie jestem myśliwym, ale broń zaprojektowana i wykonana z przeznaczeniem do łowiectwa zawsze mi sie podobała, przede wszystkim za rasowy wygląd i ... urodę. Poza kulową bronią długą do łowiectwa produkowana jest również broń krótka, szczególnie tam gdzie  prawo dopuszcza polowanie z nią na zwierzynę łowną, jak jest to na przykład w Stanach Zjednoczonych. Sporą popularnością cieszą się tam pistolety jednostrzałowe oraz rewolwery zasilane odpowiednio mocną amunicją. Rewolwery opracowane specjalnie do myśliwstwa produkują między innymi  firmy zbrojeniowe Smith & Wesson, Ruger i Taurus. Zbrojownia Sturm Ruger & Co jest firmą o ustabilizowanym i przyjaznym podejściu do klienta. Produkuje broń solidną i mocarnie zbudowaną, taką na wiele lat intensywnej eksploatacji. Pośród rewolwerów Rugera model Redhawk cieszy się szczególnym zainteresowaniem myśliwych, strzelców sportowych - miłośników strzelania sylwetkowego na dalsze dystanse, a także sympatyków mocarnej budzacej powagę broni palnej. Firma Ruger ma spore doświadczenia w produkcji broni dużej mocy, modelem wyjściowym był opracowany w 1963 roku  Super Blackhawk, pierwszy w firmie rewolwer zasilany potężnym nabojem .44 Remington Magnum (11.2 x 33 R). Nabój .44 Remington Magnum wprowadzony do seryjnej produkcji w 1956 roku przez wiele lat był najmocniejszym nabojem do broni krótkiej, dopiero w drugiej połowie lat 70-tych zdetronizował go .454 Casull, opracowany co prawda również w latach 50-tych, ale do swojej ostatecznej potęgi ewaluował przez wiele lat. Casull zdetronizował, ale na krótko, ponieważ bardzo szybko mocarnej konkurencji przybyło jak choćby .460 S&W, .480 Ruger i .500 S&W. Być może to jeszcze nie koniec tego wyścigu w potędze mocy, nie mniej .44 RM swoją legendę ma, a co najważniejsze jest nabojem uniwersalnym użytkowym, czyli dla każdego: myśliwego, strzelca sportowego, ochroniarza, policjanta, co nie można powiedzieć o tych innych, wyżej przeze mnie wymienionych. Rewolwer Super Blackhawk zostal bardzo ciepło przyjęty na rynku, nie jest to dziwne, solidny i niezawodny i do tego o legendarnej linii rewolwer budził zaufanie. W 1979 roku do oferty handlowej wprowadzono nowy model rewolweru, był nim Redhawk, z zalożenia skonstruowany dla myśliwych. Redhawk duży i ciężki rewolwer, blisko 1500 gramów wagi, zasilany nabojem .44 RM (a także .454 Casull i 480 Ruger), zbudowany ze stali nierdzewnej, z sześcio komorowym bębenkiem nabojowym, spełniał jak najbardziej oczekiwania myśliwych. Jedynym mankamentem Redhawka jako rewolweru myśliwskiego był brak szyny pod montaż optyki, dla wielu myśliwych polujących z bronią krótką sprawa bardzo istotna. Na te zmiany konstrukcyjne myśliwi czekali kilka lat, dopiero w 1986 roku wszedl do oferty udoskonalony Redhawk. Ruger Super Redhawk bo taką nazwę otrzymał nowy model rewolweru zaspokoił w pełni potrzeby myśliwych i strzelców sportowych. Ruger Super Redhawk otrzymał nowy wzmocniony szkielet z integralnymi gniazdami pod montaż optyki. Poza tym powiększono ofertę o wersję z lufą o długości 241 mm. Taki model Redhawka miałem przyjemność testować. Ruger Super Redhawk, który prezentuję to rewolwer kalibru .44 Remington Magnum, zbudowany na dużym szkielecie zamkniętym, materiałem konstrukcyjnym jest stal niedzewna. Rewolwer ma 355 mm długości, bez zamontowanej optyki i nabojów w bębenku waży 1550 gramów. Szkielet, solidnie zbudowany z integralnymi gniazdami pod montaż optyki, w tym miejscu odpowiednio wzmocniony. Rewolwer wyposażony jest  w mechanizm spustowy podwojnego działania i mechanizm uderzeniowy kurkowy. Mechanizm spustowy nie posiada żadnej możliwości regulacji oporu ani jego drogi. Kolega, po zakupie broni poddał mechanizm spustowy tunningowi w zakladzie rusznikarskim Frankonii, gdzie poprawiono zdecydowanie kulturę pracy spustu. Redhawk posiada bezpiecznik wewnętrzny, jest nim dźwignia pośrednicząca. Dźwignia pośrednicząca montowana jest standardowo we wszystkich rewolwerach Rugera od 1973 roku. Mocarnie wykonana lufa ma 241 mm dlugości, na jej powierzchni w odcinku wylotowym umieszczona jest rampowa muszka z wkładem kontrastowym, tylne przyrządy celownicze posiadają szczerbinę regulowaną w pełnym zakresie, w płaszczyźnie poziomej i pionowej. Długość linii celowniczej wynosi 281 mm. Bębenek nabojowy ma pojemność sześciu nabojów, wyposażony jest w centralny rozładownik gwiazdkowy. W celu załadowania lub rozładowania broni, bębenek wychylany jest na lewą stronę szkieletu, do zwolnienia bębenka z zaczepu służy przycisk umieszczony po lewej stronie szkieletu w zasięgu kciuka. Standardowo rewolwer wyposażony jest w okładziny chwytu wykonane z utwardzonej gumy z panelami drewnianymi umieszconymi na powierzchniach bocznych, opcjonalnie dostępne są profilowane okładziny wykonane z drewna szlachetnego lub profilowanej gumy. Strzelałem z Super Redhawka   z wykorzystaniem przyrządów mechanicznych, ponieważ luneta w tym czasie była zdemontowana i oddana do przegladu i czyszczenia. Do dyspozycji mialem 12 nabojów Magtecha z pociskami S-J SP (półpłaszczowe z miękkim wierzchołkiem) o masie  16 gramów. Deklarowana przez producenta prędkość początkowa pocisku 410 m/s i energia 1310 J dotyczą pomiarów  z lufy testowej o dlugości 152 mm. Niestety nie dysponowaliśmy chronometrem, więc siłą rzeczy nie mogliśmy określić predkości i energii pocisku wystrzelonego z testowanego rewolweru. Strzelałem już kilka razy z różnych rewolwerów w kalibrze .44 Remington Magnum i moge powiedzieć, że z Super Redhawka strzela się bardzo przyjemnie, ma na to wpływ spora masa i wielkość tej broni, a także dobrej jakości okladziny, które redukuja odczucia silnego odrzutu broni. Kolega strzela głównie z optyką, lunetą Leupold VX-6 CDS 2-12 x 42 na dystansie do 100 metrów lub kolimatora Aimpoint 9000 L na dystansie do 50 metrów. Celem są tarcze papierowe, plyty metalowe lub metalowe cele ruchome reaktywne. Głównie  korzysta z amunicji fabrycznej Magtecha lub sporadycznie sporządzanej samodzielnie z komponentów firm RWS, Sierra i Norma. Rewolwer ma już 22 lata, jest normalnie użytkowany na strzelnicy, ale też  właściwie konserwowany, pomimo upływu lat dalej prezentuje dobrą celność, mechanizmy działają niezawodnie i nie widać też żadnych zewnętrznych oznak zmęczenia materiału. Świadczy to, o bardzo solidnym wykonaniu  broni, co jest domeną zbrojowni Ruger. W Niemczech rewolwery Rugera, między innymi Redhawka, można nabyć w sieci sklepów Frankonii lub  z drugiej ręki w sprzedaży komisowej. W 1991 roku rewolwer kolegi kosztował około 1230 DM, niewiele drożej od konkurencyjnego S&W M 29. Do Polski można sprowadzić broń Rugera za pośrednictwem importerów - dystrybutorów broni amerykańskiej. Komu można polecić Redhawka? ... w Polsce (w Europie również) z bronią krótką się nie poluje, nie strzela się też sportowych konkurencji długodystansowych z broni krótkiej, tak popularnych między innymi w USA. Pomimo, że nabój .44 RM można jak najbardziej uznać za ogólnoużytkowy, to już rewolwer Super Redhawk z racji mocarnej budowy i wielkości trudno za taki uznać. Do ochrony osobistej się nie nadaje, no może do ochrony posiadlości, chociaż tutaj też byłby to przerost formy nad treścią. Miejsce Super Redhawka widzę przede wszystkim w zbiorach kolekcjonera, a zarazem miłośnika "mocnego uderzenia", tym bardziej, że można w Polsce otrzymać rownież pozwolenie na Super Redhawka na nabój .454 Casull.

Zbyszek