Trenerzy, instrukorzy, prowadzący strzelanie ... mity i fakty

Polskie prawo o broni, a także przepisy blisko z tym prawem związane nie zawsze są jednoznaczne i dlatego też czasem dochodzi do błędnych interpretacji, tym bardziej, że domorosłych "prawnych praktyków" nam ostatnio przybyło co nie miara. Wydawało mi się, że posiadacze pozwoleń na broń powinni legitymować się wiedzą przynajmniej na dobrym poziomie i zasadnicze przepisy powinny być znane i właściwie zrozumiane. Okazuje się, że nie jest tak do końca. W tej kwestii wymieniałem poglądy z kilkoma czytelnikami, poza tym temat jest często poruszany podczas zajęc na strzelnicy czy też podczas szkoleń, więc napiszę jak to z tymi uprawnieniami jest rzeczywiście.To, że zawody trenera czy instruktora zostały zderegulowane nie znaczy, że nie istnieją i że nie ma w tej kwestii żadnych uregulowań. Cała istota sportów strzeleckich w Polsce oparta jest na monopolu PZSS i żeby też było jasne, PZSS wcale nie dążył do tego żeby wchłonąć inne stowarzyszenia strzeleckie pod własny parasol, zosało to poniekąd wymuszone i narzucone przez Ministerstwo Sportu i Ustawę o Sporcie, która mówi, że w określonej dyscyplinie sportu może działać tylko jeden polski związek sportowy. Dlatego też, wszyscy razem strzelcy sportowi, dynamiczni, westernowi, długodystansowi, czarnoprochowi, a także wywodzący się z Bractw Kurkowych działają pod kuratelą PZSS, o ile oczywiście chcą być licencjowani i organizować zawody na najwyższym poziomie czyli z Mistrzostwami Polski włącznie.Pośrednio z tą sprawą związana jest też Ustawa o broni, która określa między innymi kryteria do spełnienia warunkujące otrzymania pozwolenia na broń palną do celów sportowych. Oczywiście, można bez "opieki" PZSS-u wybudować strzelnicę, założyć klub i przyjąć do niego chętnych, a także zatrudnić w charakterze instruktorów mięsniaków z najbliższego blokowiska, tylko że taki klub nie otrzyma licencji klubowej, jego członkowie nie zrobią patentu strzeleckiego i nie otrzymają licencji zawodniczych, a bez patentu i licencji droga do własnej broni sportowej jest raczej niemożliwa. Poza tym, sama strzelnica też nie będzie mogła oficjalnie działać jeśli nie będzie miała prowadzących strzelanie z uprawnieniami. Koło się zamyka. O ile na strzelnicy komercyjnej właściciel może zatrudnić w charakterze instruktorów osoby po przeszkoleniu jednodniowym z legitymacją wydaną przez Wesołe Towarzystwo Wpólnej Adoracj,i to już tzw prowadzący strzelanie musi posiadać uprawnienie wydane przez organ wymieniony w Ustawie o broni między innymi LOK czy PZSS. Inaczej to wygląda jeśli ktoś chce założyć klub strzelecki, który umożliwałby członkom uzyskanie indywidualnego pozwolenia na broń. W tym miejscu przechodzimy do sedna sprawy, Ministerstwo Sportu od 2014 roku nie wydaje już uprawnień trenerskich i instruktorskich, nie zatwierdza też programów szkolenia i nie nadzoruje kursów zawodowych. Polskie Związki Sportowe otrzymały delegację do samodzielnego rozwiązania tej sprawy, dlatego też, niektóre tak jak między innymi PZSS opracował własny regulamin kursów instruktorskich po ukończeniu których wydaje legitymację Instruktora sportu strzeleckiego. Aby klub mógł oficjalnie działać w sporcie strzeleckim musi być członkiem PZSS poprzez członkowstwo w WZSS, posiadać bazę szkoleniową czyli strzelnicę lub stały do niej dostęp na zasadzie umowy użyczenia, ponadto musi posiadać wykfalifikowaną kadrę szkoleniową posiadającą licencje trenerskie PZSS. W tym miejscu zaczynają się schody, ponieważ licencję trenerską PZSS uzyskają tylko te osoby, które mają uprawnienia wydane przez Ministerstwo z przed deregulacji lub te osoby, które posiadaja legitymacje instruktorskie wydane już po 2013 roku przez PZSS lub wyższe uczelnie o profilu sportowym (AWF). Jeśli ktoś ukończył kurs w Ośrodku bez afilacji PZSS to te uprawnienia są dla PZSS bez znaczenia, te osoby muszą przejść bardzo szeroki egzamin weryfikacyjny, z zakresem tego egzaminu można zapoznać się na stronie PZSS-u.Tak naprawdę uprawnienia instruktorskie potrzebne są jedynie osobom, które chcą pracować w klubach strzeleckich lub prowadzić działalność szkoleniową na odpowiednim poziomie. Inną sprawą jest uprawnienie Prowadzącego Strzelanie, jest ono o tyle ważne i potrzebne, że umożliwia samodzielne strzelanie z broni palnej nawet z podopieczną grupą innych osób. Na każdej strzelnicy musi być obecna osoba prowadząca strzelanie, wynika to bezpośrednio z zapisu Rozporządzenia MSW i A w sprawie wzorcowego regulaminu strzelnicy. Kursy na prowadzących strzelanie organizują przede wszystkim LOK i PZSS, Wojsko w zasadzie nie wydaje żadnych uprawnień żołnierzom, kierowników strzelania wyznacza w swoim rozkazie dowódca jednostki, a w Policji strzelania prowadzą resortowi instruktorzy wyszkolenia strzeleckiego. Absolwentom kursów LOK i PZSS wydawane są legitymacje Prowadzących Strzelanie. Bardzo wiele osób myli pojęcia i przyznaje prowadzącemu strzelanie sporo uprawnień wręcz instruktorskich, a tak naprawdę prowadzący strzelanie jest po prostu dozorcą na strzelnicy, do jego obowiązków należy prowadzenie książki rejestru pobytu na strzelnicy, wyznaczenie stanowisk strzeleckich i nadzór nad strzelającymi, odpowiada również za bezpieczeństwo strzelających i osób towarzyszących. To jest wszystko co jest związane z prowadzącym strzelanie. Na zawodach strzeleckich wszystkimi sprawami kierują sędziowie, a podczas treningów lub szkolenia strzeleckiego trenerzy lub instruktorzy.To, że nasze przepisy są niespójne, niedopracowane, a czasem nawet pozbawione logiki, są więc powodem takich czy innych interpretacji przepisów przez każdego z osobna. Ostatnio LOK przechodzi sam siebie, dla dodatkowych korzyści finansowych wymyśla coraz szerszy zakres uprawnień nie wynikających z żadnych przesłanek prawnych, mogę domniemać, że niebawem wprowadzi kolejne poszerzone o broń rakietową zdalnie sterowaną i artyleryjską średniego zasięgu... na początek oczywiście. Tak naprawdę bardziej cenię uprawnienia PZSS-u bo tam kurs przechodzą osoby które dysponują już pewną wiedzą, a w LOK-u, niestety często tak bywa, że przychodzą chętni prosto z ulicy wystarczy tylko, że zapłacą. Jestem szkoleniowcem i czasem prowadzę kurs prowadzącego strzelanie w LOK-u, tylko, że zawsze stawiam organizatorowi warunek, na kurs który będę prowadził mogą przyjśc tylko osoby które posiadają pozwolenie na broń, dopuszczenie do posiadania broni, patent strzelecki lub są członkami klubu strzeleckiego, bywa tak, że organizator wycofuje się chyłkiem z propozycji, bo tak naprawdę czasem nie chodzi wcale o poziom wiedzy szkolonych ludzi, a jedynie o kasę, która wpadnie od każdego nawet kompletnego dyletanta, a chyba nie o to chodzi. Kiedyś było inaczej LOK działał prężnie, prowadził szereg szkoleń proobronnych na wysokim poziomie, sam  w latach 90-tych XX wieku ukończyłem szkolenie na uprawnienie społecznego instruktora strzelectwa sportowego LOK, które co prawda umożliwiało prowadzenie szkolenia strzeleckiego jedynie wewnątrz jednostek organizacyjnych LOK-u,  ale było także dopuszczeniem do posiadania broni, mogłem więc na podstawie tej legitymacji pobierać broń z klubu lub bezpośrednio z magazynu Zarządu Okręgowego. Były to inne czasy, broni w LOK-u było sporo i nawet tej, której oficjalnie nie używano jak na przykład rosyjskich rewolwerów c.z. TOZ 36. Od 2005 roku wstrzymano wydawanie legitymacji instruktorskich i rozpoczęto w to miejsce wydawanie uprawnień Prowadzacego Strzelanie. Uprawnienie Prowadzącego Strzelanie warto uzyskać szczególnie jeśli ktoś posiada broń palną, umożliwia ono swobodniejsze korzystanie ze strzelnicy nawet w gronire towarzyszących osób, ale nie należy przeceniać jego znaczenie, a porównywanie z uprawnieniami instruktorskimi jest już zdecydowanie przesadą. Dopóki ten prawny bałagan nie zostanie uregulowany będzie jak jest, o ile jakiś "super spec" po kilku godzinnym przeszkoleniu nie narobi bigosu, którego strawić będzie ciężko i to przez wszystkich wokół.

Zbyszek

Rok 2017 okiem Redaktora... zyski i straty

Czas biegnie nieubłagalnie ... dzień goni za dniem i tak oto kończy się nam rok 2017, a już niebawem powitamy nowy 2018. Jaki dla strzeleckiej społeczności był ten który pożegnamy ? uważam ze całkiem dobry choć trudnych chwil w nim nie brakowało. Marzenia i pragnienia towarzyszą nam zawsze, ale życie własne pisze scenariusze nie koniecznie zgodne z naszymi oczekiwaniami. Potwierdziły się moje prognozy sprzed roku, a nawet dwóch, że nie należy się spodziewać rewolucyjnych zmian w dostępie Polaków do broni palnej, coż byłem tego pewien. Od zmian ustrojowych minęło już ponad ćwieć wieku, Polską rządziły już wszystkie obecne na polskiej scenie politycznej znaczące formacje polityczne i co ważne niezależnie od zabarwienia żadna nie dążyła do znacznego zliberalizowania prawa w dostepie do broni palnej.Pamiętam tą chwilę, kiedy tuż po zmianach ustrojowych, demokratyczna opozycja stworzyła pierwszą nową Władzę, MO (Milicja Obywatelska też była na fali) przeobrażała się w Policję, PZSS po latach zamkniętej elitarności  otworzył się na zewnątrz i powstała wówczas Grupa Powszechna grupująca napaleńców takich jak ja, na strzelanie rzecz jasna. Był to najlepszy okres, wówczas to otrzymałem swoje pierwsze pozwolenia na broń, do ochrony osobistej i strzelectwa sportowego. Trzeba było wykazać się wiedzą i umiejętnościami praktycznymi, egazmin był komisyjny (sześć osób w tym policjant z KWP) a poziomem i zakresem przebijał kilkakrotnie te które obecnie robione są na patent strzelecki czy też policyjny na broń kolekcjonerską. Wówczas dostaliśmy pozwolenia na podstawie Ustawy z 61 roku, która pomimo że komunistyczna nie ograniczala ilości egzemplarzy i nie zabraniała rozszerzania swojego zakresu zainteresowania bronią, nie zabraniała noszenia broni. Wprowadzenie nowej Ustawy z 1999 roku przez już jak najbardziej demokratyczne Władze bardzo ograniczyła dostęp do broni, to wówczas wprowadzono szereg rystrykcyjnych  zapisów, które to rzutowały na nową politykę wydawania pozwoleń na broń, której dewizą przewodnią było ograniczenie do minimum, to wówczas zaczął się blisko 10-cio letni etap walki o każdy egzemplarz, o każdy nowy rodzaj broni. Żeby wszystko było jasne najwięcej do tych obostrzeń dołożyli ci na których wszyscy liczyli, potwierdziły się słowa, że punkt widzenia zależy od miejsca siedzenia. Prawdziwą rewolucją była nowelizacja Ustawy z 2010 roku, od tego czasu uzyskanie pozwolenia na broń sportową lub kolekcjonerską nie stanowi żadnego problemu, oczywiśie pod warunkiem spełnienia kilku kryteriów które nie stanowią żadnej bariery dla praworządnego, zdrowego na umysle i w miarę przyswająjacego wiedzę człowieka. Na razie taki stan jest utrzymany i mam nadzieję że zdecydowanych zostrzeń raczej nie będzie. Społeczy, a później przerobiony na poselski projekt nowej Ustawy jest niczym nowym, jest znanym od kilku lat, poprawionym i lekko zmodyfikowanym projektem byłego Ministra Sprawiedliwości Pana Czumy. Projekt rewolucyjny, ale skazany na niebyt, a dlaczego ponieważ żadnej frakcji politycznej na tym nie zależy a tym bardziej obecnie rządzącej i chwała za to że przynajmniej nie niszczy dorobku nowelizacji bo rządowo-poselski orojekt nowelizacji nie zamierza nam namieszać, gdyby rzadziła tzw opozycja to pod dyktando przywódców Kalfatów UE mielibyśmy nie tylko raj z tzw uchodzcami,  a także pożegnanie z bronią przynajmniej w pewnym zakresie. Tak więc zamiast wiecznie narzekać, szukać manny z nieba lub wertować biblię na pocieszenie warto wziąc się do roboty i wyrabiać pozwolenia póki jeszcze atmosfera temu sprzyja, nigdy nie wiadomo co nam jutro przyniesie. Przed nami jeszcze jeden bardzo duży problem Dyrektywa UE, na razie wszystko jest w zawieszeniu, Czechy złożyły skargę do ETS, dopóki nie zapadnie prawomocny werdykt trudno ocenić czy Dyrektywa zostanie wprowadzona w życie i w jakim zakresie. Później oczywiście wszystko będzie zależało od naszej Władzy w jakim stopniu zaostrzy lub obejdzie zalecenia Dyrektywy. Na razie musimy czekać i być dobrej myśli, że ten gniot padnie przynajmniej w tej formie w jakiej został przyjęty przez PE. A co poza tym ? Cieszy mnie pobudzenie rynku zbrojeniowego w Polsce i większe otwarcie FB Radom na rynek cywilny, który powoli ale sukcesywnie się rozwija. Sklepów z bronią i akcesoriami nie brakuje, doczekaliśmy się nawet giełd broni używanej, wzrastaja szeregi uzbrojonych Polaków. Nie każdy musi być strzelcem sportowym, a tym bardziej strzelcem z przymusu, wszystkim zainteresowanym posiadaniem własnej broni, ale nie licencojonowanym strzelectwem sportowym polecam kolekcjonerstwo, broń bez osobo startow, licencji, współzawodnictwa. Jak na razie z bronią palną kolekcjonerskią można wychodzić z domu na strzelnicę cz wystawy, można z niej strzelać, kupować do niej amunicję a nawet sporządzać naboje samodzielnie, a to że formalnie z kolekcjonerską załadowaną nie można biegać po ulicach chyba mie jest wielkim problemem, no chyba że ... o to właśnie chodzi. Drodzy Czytelnicy mimo wszystko nie jest tak źle, niektórzy mają gorzej, a nawet jeśli w innym kraju broni jest więcej są inne niedogodności, mam wielu przyjaciół poza granicami i wiem jak jest naprawdę. Kończąc to moje słowo na pożegnanie odchodzacego już roku 2017  życzę Wam i sobie spokoju, rozwoju strzeleckiego, spełnienia marzeń i realizacji zamierzeń, bądzmy dobrej myśli, że Nowy Rok przyniesie nam więcej zadowolenia i przyjaznego prawa, a także dalszy sukcesywny rozwój strzeleckiej społeczności.

Zbyszek